Bilmem kaç yazı yazdım golcünün üstüne. Bazen ‘Golcün kadar varsın’ dedim, bazen ‘Golcü rezil de eder vezir de’ dedim. Dünyada milyarlarca insanı peşinden koşturan futbolda el üstünde tutulan, hep en büyük payeyi alan futbolcular golcülerdir. Golcü futbolun asıl unsurudur. O iyiyse herkes iyi, o kötüyse herkes kötü... Bunu yakın, orta, uzun geçmişte ziyadesiyle tecrübe ettik. Mevzuyu Süper Lig’e bağlayacağım elbette ve oradan da golcü denince şu an ilk gelen isme; Wout Weghorts. Beşiktaş, Demba Ba’dan bu yana iyi golcülerle oynadı. Mario Gomez, Aboubakar, Cenk Tosun, Burak Yılmaz, Batshuayi... Hepsi geride bir iz bıraktı. Hatta Negredo bile...

Bunların içerisinde Beşiktaş’ın şampiyonluğuna direkt etki eden, hatta en büyük payenin sahibi olan golcüler de var. Hepsini defalarca canlı izledim. Hadi biraz da abartılmayı hak eden Weghorts’u abartarak devam edeyim; Hollandalı’da diğerlerinde görmediğim ekstra işler var. Atıyor, attırıyor, hazırlıyor, tamamlıyor, oynuyor, oynatıyor. Temiz yüzünün altında gerektiğinde rakip stoperi bezdirecek sertlik de var. Hiç öyle eyvallahı olan bir profil değil. Bu, Süper Lig için önemlidir. Neden? Çünkü Süper Lig’de stoperler ekseriyetle teknikleriyle değil sertlikleriyle öne çıkar. Maçın başında forvetleri yıldıracak tabanları havada görürsünüz. Bu durumda sindiğiniz andan itibaren bu ligde yürüme şansınız yok.

Burada güçlü kalmanız lazım. Hem fizik olarak hem mental olarak. Bir çok özelliği içinde barındıran bir adamdan bahsediyorum. Bu kadar kısa sürede bu kadar net etki bırakan ve taraflı tarafsız herkesin favorisi haline gelen bir golcü hatırlamıyorum.

Kemal Sunal’ın başrollerini Şener Şen’le birlikte oynadığı Tosun Paşa filminden bir replik hatırlatayım size;

- Paşa dediğin sert bakışlı, dik, mağrur, yiğit, atılgandır... Gözleri ateş saçar!

- Lütfü Bey, ben hepsini yapıyorum da, gözlerimden ateş çıkartamıyorum?

Weghorts da hepsini yapıyor, bir tek gözlerinden ateş çıkartamıyor.