Beşiktaş, yeni sezon öncesi oynadığı hazırlık maçlarında çok iç açıcı bir görüntü vermedi. Futbolcuların verdikleri demeçlerde antrenman temposundan övgüyle bahsetmesi, sezona dair bazı meraklar uyandırdı bizlerde lakin bunları henüz sahada göremedik. Belki hazırlık maçlarının ölçü olup olmayacağı tartışması yine açılacak ancak ben deneme sınavlarından 150 alıp da gerçek sınavda 450 alan öğrenciye rastlamadım. Rastlayan varsa buyursun gelsin bize de anlatsın. Hazırlık maçları bir nevi deneme sınavları gibidir. Sezona dair izler, işaretler verir. Tamam, takımda şu an sakat oyuncular var. İdeal kadro henüz oturmadı vs. ancak bu sakatlıkların bu aksaklıkların sezon içerisinde yaşanmayacağının garantisi var mı? Bunlar futbolun içindeki şeyler. Yani bu eksik, bu sakat, o yok, bu yok gibi bahaneler, puan tablosuna +1 puan olarak yansımıyor. Rıdvan Yılmaz’dan oluşan boşluğu TFF’ye dilekçe ile yazdığınızda yine hanenize +1 puan getirmiyor. Dolayısıyla mevcut durumdan en iyisini çıkarmaktan başka çare yok.
Özellikle bu savunma hattı, hatta bu savunma anlayışıyla Beşiktaş’ın ligde zirvede olması çok kolay değil. Hatta bu sistem, kaleciler için de çok zorlayıcı. Kalecilere mevcut sisteme uygun ekstra eğitimler verilmesi gerekiyor. Sistemin işleyişi uğruna, en etkili oyuncuların yerlerini değiştirmek de çok akıl karı değil. Misal, ligdeki 19 takım içerisinde sağ tarafı en ideal, en etkili takım Beşiktaş. Sağ kanadı Rosier ve Ghezzal’dan daha iyi kullanan başka ikili yok ligde. Ancak bu oyuncuların birinden sağ stoper, diğerinden merkez oyuncusu çıkarmaya çalışırsan iyi işleyen yeri de bozarsın. Hatta en iyi işleyen yeri bozarsın. Öyle ki, rakip teknik adamların Beşiktaş’ın o bölgesine verdiği önem, diğer kanadı unuttururdu. Ve ters kanattan gelen “Arka direk Larin” 23 gol attı. Sisteme oyuncuları uydurmak yerine, oyuncuların en iyi oynadığı sistemi bulmak lazım. Buralar büyük takımlar. Buralar pragmatik çözümler gerektirir. Buralarda sistem oturtacak kadar süreniz yoktur. Ya da şampiyon olamasanız bile, şampiyon olma arzusunu sahada göstermeniz gerekir. Misal Slaven Biliç, Beşiktaş’ta 2 yıl çalıştı ve şampiyon olamadı. Premier Lig hikayesi olmasa belki 3. yılına girecekti. Büyük takımlarda şampiyon olmadan 3. yıla başlamak neredeyse imkansızdır. Ancak Biliç takımları, “yenileceksen de böyle yenil” dedirten cinsten mücadeleyi azmi koyardı sahaya.
Dolayısıyla sezon başlarken aksaklıkları dile getirmek gerekir. Testi kırılınca yol gösteren çok olur. Valerien İsmael’in önünde 2 seçenek var; ya mevcut oyuncuların en iyi bildiği, en yatkın olduğu oyunu bulup sonuca gitmek ya da sahada basmadık yer bırakmayan tekmeye kafa sokan, organize ve seyir zevki yüksek bir takım oluşturmak. “Sistem iyi ama, mevcut kadro bu sisteme uygun değil” söylemi, geçen sezonki 8 maça dair idare edilecek bir cümleydi. Bu sezon mevcut bahaneler takım içerisinde de taraftar nezdinde de sıkıntı çıkartır. Teknik direktörün ilk görevi rakibe, skora, dış sahaya göre farklı planlar geliştirip sonuca gitmektir. Umarım İsmael Hoca, çalışkanlığının, azminin, hırsının semeresini, akan oyunda göstereceği pragmatik çözümlerle alır. Aksi halde; zor dostum zor!
