Beşiktaş adına geceye dair en merak edilen şey Pjanic'in sahaya çıkacak olmasıydı. Yazıya onunla başladım, çünkü maçın başında yaptığı asistin yanında orkestra şefi gibi takımı yönetmesi görülesiydi. Sade ve zarif oyunu, Cruyff'un "Futbol basit bir oyundur, zor olan basit oynamaktır" sözünü akıllara getirdi. Siyah-beyazlıları geçtiğimiz sene şampiyonluğa götüren en önemli etkenlerden biri rakip yarı alanda yaptığı presle rakibe çıkış alanı bırakmamasıydı. Bu sezon daha kreatif bir oyuncu grubu var ancak bu durum Beşiktaş'ı naif bir takım yapmamış. Hem kreatif hem temaslı oynayabilmek bir takım için büyük bir avantaj. İlk yarının özellikle ilk 20 dakikasında siyah-beyazlılar, Premier Lig esintisi sundu. Bunun meyvesini de Batshuayi ve N'Koudou'nun golleri ile aldı. Sakatlıklar oyunu soğuttu, Beşiktaş biraz el freni çekti ancak bu kısımda dahi Yeni Malatyaspor, tehlikeli olacak tek pozisyon bulamadı. Bu kadar önde oynayıp, rakibe bu kadar az pozisyon vermek de, Sergen Yalçın takımının takdir edilesi bir başka yanı. Batshuayi'nin rakip yarı alanda savunmalara yaptığı pres ve hareketli oyunu da, Yalçın felsefesi için biçilmiş kaftan.

İkinci yarının başında gelen golde kaleci hatası ilk gerekçe, doğru ancak Batshuayi'nin presi ve o an orada yaptığı baskı da dikkate değer. Beşiktaş, henüz sezon başı olmasına rağmen coşkusu ve kalitesi ile rakiplerine son şampiyon olduğunu fazlaca hissettiriyor.

Dakikalar 70'i gösterdiğinde ise hem Beşiktaş hem yeni yerli kuralına dair çok dikkat çeken bir görüntü vardı sahada. Yerli/yabancı kuralının bu kadar yüksek perdeden tartışıldığı bir ortamda, siyah-beyazlılar 7 yerli oyuncu ile sahadaydı. Bu da sezon içinde yerli rotasyonunda Beşiktaş'ın zorluk yaşamayacağının göstergesi. Nihai olarak, ligin 4.haftasında 10 puan toplamak, bunu da etkili oyunla yapmak, dikkate değer bir durum. Şimdi merak edilen ise, bu takımın Şampiyonlar Ligi'nde nasıl bir iş çıkaracağında.