Doğu''dan Batı''ya, bütün dünyanın en önemli sorunlarının başında, nerede yaşarlarsa yaşasınlar, herkesin sonu gelmez bir tüketim yarışına girmiş olması gelmektedir. Dünyanın her yerinde insanlar, daha çok tüketmek ve daha çok gösteriş yapmak için, çılgınlar gibi yarışıyorlar. Bilimsel gelişmeler ve teknolojik değişmelerle, sürekli kan tazeleyen tüketim yarışı, bütün insanlığın gözlerini kamaştırıyor.

*

Yönetenler ve yönetilenleriyle ülkelerin bütün kesimlerinin katıldığı gösteriş harcamaları, kültür ve sanata yapılan yatırımlar yıldan yıla daha da azalmaktadır. Bütün ülkelerde tüketim çılgınlığı ile kültürel çoraklaşma, birbirini büyüterek, gösteriş tüketimine, yeni boyutlar kazandırmaktadır. İnsanlar yitirdikleri kültürel zenginliğin oluşturduğu boşluğu, her gün biraz daha fazla tüketerek doldurmanın peşine düşmüşlerdir.

*

Gösteriş ekonomisinin değirmenine su taşımak için, mühendisler, işletme yöneticileri ve pazarlama uzmanları, durmadan yapay ihtiyaç üretmektedirler. Gösteriş harcamalarında hedef, gerçek bir ihtiyacı karşılamak değil, psikolojik pazarlama yöntemleriyle, tüketimi yıldan yıla biraz daha artırmaktır. Gösteriş tüketiminin uzmanları, her gün yeni bir ürün ve hizmeti pazara çıkarmak için, birbirleriyle delicesine yarışmaktadırlar.

*

İnsanların durmadan alışveriş peşinde koşturmak, bütün bilim dallarının ana araştırma alanlarının başında geliyor. Gösteriş ekonomisi, tüketimi dünya ölçeğinde artırmak için, neredeyse yılın her haftasını, anneler ya da çocuklar günü gibi, değişik isimler adı altında, hediye alma günleri olarak ilan etmiştir. Artık, bütün dünyada insanlar, haftada bir kere de olsa, avm''lere gitmezlerse mutlu olamıyorlar.

*

Gösteriş harcamaları böylesine büyük boyutlara ulaştırılmasaydı, insanların kültür ve sanat dünyaları bu kadar yoksullaşmazdı. Gösteriş yapmayı en büyük değer kabul eden ekonomi stratejileri izlenmeseydi, büyük bir çoğunluk, tüketen el değil, üreten el olmanın erdem olduğuna inanırdı. Ancak gösteriş ekonomisinin ilkelerinin geçerli olduğu bir dünyada, insanların tokgözlü olmaları mümkün değildir.

*

Gösteriş ekonomisini, ihtiyaç ekonomisine dönüştürecek olanlar, başkalarının ne tükettiklerinden önce kendilerinin ne ürettiklerine bakanlar olacaktır. Onların gücü, hiç ölmeyecek gibi tüketmelerinden değil, herkesin gerçek ihtiyaçlarını karşılamak için, hiç ölmeyecek gibi üretmelerinden kaynaklanır. Onlar Yunus''un şiirleriyle yoğrulmuşlardır, ne üretmeye yerinirler, ne de tüketmeye sevinirler.

*

Gösteriş ekonomisinin yıldan yıla yeni boyutlar kazandığı bir dünyada, yalın yaşamasını bilen insandan daha etkili ve daha dönüştürücü bir güç yoktur.

*

Toplumları gösteriş sarhoşluğu çökertir.

*

Alçak gönüllülük en üretgen kaynaktır.