Yılan hikayesi nihayet sona erdi. Duyduk duymadık demeyin, Gökhan Zan Beşiktaş ile anlaştı, imzayı attı. Haydi kırk gün, kırk gece bayram ilan edilsin! Toplar peş peşe patlasın! Siyah-beyazlı camia bugünü havai fişeklerle kutlasın! Sokaklar bayraklardla donansın!

İşin şaka yanı bir tarafa gerçekten çok ama çok sıkılmıştım. Oh be, nihayet bitti. Nedir bu yahu? Bu kadar da sıkı pazarlık olur mu? Kulüp diyor ki, “İşte sana şu kadar garanti para. Geri kalanını da oyna ve al.” Zan şiddetle karşı çıkıyor. “Oynamasam da paramı alırım. Çatır çatır ödeyeceksiniz” diye direniyor. Ne güzel dünya! Nerede böyle bolluk.

Sevgili Gökhan, kusura bakma ama işi çok ama çok uzatarak tatsızlaştırdın, keyif kaçırdın. Doğru dürüst antrenmanlara çıkmayan sensin... Maçların çoğunda oynamayan sensin... Ve “para para para” diye tutturan yine sensin. Var mı böyle beleş kazanç?

Ne verdin de direndin

Dünyanın hiçbir tarafında oynamayana mama verilmez. Kafanı çevir şöyle bir bak bakalım geçen sezona. Şu anda kadro dışı kalan arkadaşların İbrahimler kaçar maç oynamış, sen kaç maç oynamışsın? Ne verdin de bu kadar direndin. Kaprislerinle resmen bıktırdın, bunalttın.

Benim işim parayla pulla değil. Hak eden fazlasıyla alsın. Bundan en büyük mutluluğu ben duyarım. Ama hak etmeyen de haddini bilsin, kendine bir sınır koysun. Başını biraz öne eğsin.

Bak Zan kardeş, Beşiktaş''a senin kalitende bin oyuncu gelir, bin oyuncu gider. Ama sen inan bana bir başka Beşiktaş bulamazsın. Bu gerçeği aman unutma. Treni son anda yakaladın sakın kaçırma. Oynadığın kulübün kıymetini bil. Geçtiğimiz sezon gibi kötü bir sezon bir daha geçirme. Yoksa tüm kapılar yüzüne kapanır. Aldığının karşılığını ver. Bunu senden istemek her Beşiktaşlının hakkıdır.