Galatasaray, bu yıl ne kaybettiyse Ali Sami Yen''de kaybetti. Dün de aynısı oldu ve bazı futbolcularının "eksik oynaması"ndan, bazılarının da eski oyunu oynamak isterken fazla "telaş göstermeleri"nden yaşadığı sıkıntıları dün gece de yaşadı.

Gelecekte büyük işler yapacak olan Ersun Yanal''ın takımı Ankaragücü''ne karşı riskin kralıyla başladı. Galatasaray, 3 defans, 5 forvet, orta da pres yapmak isteğiyle girdi oyuna. Böyle bir dizilişe ve aşırı gol isteğine telaş karışınca gözü saatte, kulağı radyoda olan futbolcular top kayıplarına başladılar ve ardından ilk golü yediler. Hem de "organize, bilinçli ve çalışılmış" bir gol yediler.

Sonra tempo ve artan sinir katsayısı, ardından da sezonu kapatan Okan... Ve ondan sonra 4 yıllık muhteşem periyodu noktalayan Galatasaray...

İkinci yarı tempo artırmak istedikçe karşısına çıkan "bir kişi eksik oynama sıkıntısı"yla bozulan oyun ve bir kez daha Ali Sami Yen''de tekrarlanan sıkıntı. Düzenin bozulduğunun kanıtı bazı futbolcuların "kafasına göre" oynamalarıydı. Arif''in darmadağınık ve güçsüz görüntüsünü sindirip bir de üstelik Hagi''nin uyarılarına küfürle karışık tepkiler vermesiydi. Türkiye şartlarından bihaber Lucescu, oyun düzeninden birşeyler verme ihtimali olan Fatih''i alıp hiçbir şey verme ihtimali olmayan Ahmet ve Bülent Akın''dan medet ummasıydı.

Galatasaray bu nedenlerle dağıldı. Belli ki bazı oyuncuların doyumu artmış, bazı oyuncuların da uyumu eksilmiş.

İşte Galatasaray, bu uyum ve doyum orantısızlığını yaşayarak koca bir ligi Ali Sami Yen''in çimlerine gömdü.

Dün gecenin sonlarına doğru 10 kişiyle gösterdikleri olağanüstü çaba ne skoru, ne de şampiyonluğu kurtarmaya yetmedi ve artık "devrini tamamlayan" muhteşem kadroyla birlikte Galatasaray''ın şampiyonluk serisi de tarih oldu.