Twitter"a yenildiğimin resmidir!

Twitter''a direndim bütün gücümle, uzunca bir süre. Ama ''yenildim'' nihayetinde. Baskılara dayanamadım ve kendimi âlemin ortasında buldum. Umarım, hayrolur. Olmazsa kapıya kilit vurulur elbette.

Sizi, dün itibariyle twitter''a girdiğim ''twit''lerden bir demetle başbaşa bırakıyorum:

***

Twitter''a yenildiğimin resmidir bu ilk adım! ''Vira bismillah'' diyor ve ekliyorum: ''Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır,'' öyleyse...

Sanat tarihçisi Gombrich, ''çıplak göz kördür'' demişti. İnsan, gözüyle görmez, kalbiyle görür çünkü... kalpsiz insan kördür çünkü.

Bakanlar göremezler aslında. Ama görenler bakanlardır sonunda... Kalp gözüyle bakabilenler tabiatıyla...

Göz, nesneleri görür: Mânâları değil. Bir ''şey''in dış yüzünü gösterir bize; iç yüzünü değil.

Kalbiniz varsa, görürsünüz. Kalpsizseniz, kalbinizi yitirmişseniz, dünya yangın yerine dönse bile kendinizden başkasını göremezsiniz!

Görmek, ''yer''le irtibatlı bir eylemdir: Durduğunuz yer, gördüğünüz şeyi belirler.

Bedenen burada ama zihnen ve kalben burada değilseniz, buradaki hiçbir şeyi göremezsiniz; çarpık görürsünüz ve çarpıtırsınız sadece.

Bilge insanı bilge yapan bilgi değil, hakikate duyduğu derûnî ilgidir... Ve o ilgiyi hakikat bilincine dönüştürme melekesinin diriliği ve biricikliği.

Dil''lerini yitiren toplumlar, yer''lerini yitirmekten, yer''lerini yitiren toplumlarsa yön''lerini yitirmekten kurtulamazlar.

Büyük rüyalar, büyük fikir oluş ve varoluş çilelerinden sonra anlam kazanabilir ve hayata geçirilebilir ancak.

Çile üzerine bina edilmeyen rüyalar, aşk derecesinde benimsenemez, büyük doğumlara ve atılımlara dönüşemez.

Bilim ile ilim zıt kavramlardır. (Descartes''ın ''tabiatın efendileri ve hâkimleri olacağız'' sözünde kristalize olan) Bilim, hakikati teslim alma çabasıdır. İlim ise hakikate teslim olma kaygısı...

Bilim arttıkça insan ''azalır''... Bilim arttıkça, insan alçalır...

İlim arttıkça, insan çoğalır. İlm''i arttıkça, âcizliğinin farkına varır insan. Acizliğinin farkına varması, yücelmesinin şartıdır.

Nevevî, ''NİMET''in 9 anlamından sözediyor: İlk 2 anlam Kur''ân ve Efendimiz! Sonuncusu -bizim anladığımız gibi: RIZIK! Nasipsizlik diye buna derim!

Sıradışı ama Sınırdışı değil: İşte Sınır''da nöbet tutan, Mabedi koruyan, istikbalimizi kuran asil üçlü, 3 Kurucu Sütun: Alim, Arif ve Hakîm.

Hakikat medeniyetinin 3 muhkem sütunu: İlâhî Şiar, Nebevî Şuur ve Beşerî Şiir. Hakikatin özüne bu sütunların merdivenlerinden tırmanacaksın.

Mekke''de Çağrı''nı inşa edecek Medine''de Çağ''ını kuracaksın. İnsanlığı, susuzluğunu giderecek Hakikat Medeniyeti Çağlayanı''yla buluşturcaksın.

İnsanlık tek bir zeitgeist''a mahkûm, tek bir çağ''a, devâsâ küresel bir ağ''a. Ama bir o kadar da hakikate gebe! Hakikatin çocukları nerede?

Çağ körleşmesi: İnsanlığın semantik intiharı: Tek bir zeitgeist''ın hükümranlığı: İnsanlığın Batı''ya mahkûmiyeti ve Kendi''nden mahrûmiyeti.

Tekno-paganizm: ''Öküz''e B/akan T/ren: ''Haklar'' rejimi Demokrasi''nin bitişi... Hız ve hazlar rejimi Dromokrasi''nin zaferi: İnsanın düşüşü...

Küreselleşme ölçek büyüttü ama insanlığın ufkunu daralttı. Neoliberalizmi çağın dini yaptı: İnsanları tekno-paganizmin havarileriyle ayarttı.

İnsanın hareket alanı genişledikçe, hayat alanı daralıyor. İnsan hızlandıkça, donma katsayısı artıyor: Donma ve mumyalanma: Çarmıhtaki İsa!

Gerçekler Zaman''la anlaşılmaz; Zaman''la anlaşılmaz olur. Zamanla Zaman da anlaşılmaz, anlaşılmaz olur. Olursa bu kadar olur! Mesele budur!