|

Buhari Peygamberlik Mührü Ve Muteferrik Hadisler Hadisleri

- Sahih-i Buhari
Kitaplar
Buhari
Konu Başlıkları
Peygamberlik Mührü Ve Muteferrik Hadisler Hadisleri
5545-

Resulullah (sav) konuşurken (ağır ağır konuşurdu. Öyle ki) eğer biri çıkıp, kelimeleri saymak istese sayardı. 

O, sözü sizin gibi peş peşe getirmezdi.
Menakıb 23;
Fezailu's-Sahabe 19;
(2493);
Zühd 71;
Menakıb 20;
(3643);
İlm 7;
(3654;
3655);
5548-

(Annem) Ümmü Süleym, Resulullah (sav) için yere bir post serer, O da üzerinde kaylule (öğle uykusu) kestiridi. Aleyhissalatu vesselam uyanınca annem O'nun terini ve kıllarını toplardı. 

Bunlan bir şişede toplar, sonra onu sürünme maddesine katardı. [Ravi devamla der ki: "Hz. Enes (ra) muhtazar (can çekişme halinde) olunca kefenine sürülecek hanuta bundan katılmasını vasiyet etti."]
İsti'zan 41;
Fezail 84;
(2331);
Zinet 119;
(8;
218);
5549-

Medine'de bir panik olmuştu. Resulullah (sav), Ebu Talha (ra)'dan el-Mendub denen (ağır yürüyüşlü) atını istiareten aldı ve bindi. 

Dönüşünde: "Bir şey görmedik. Ancak atı çok hızlı bulduk" buyurdu."
;
5550-

Bir başka rivayette şöyle gelmiştir: "Resulullah (sav) insanların en iyisi, en cömerdi ve en şecaatlisi idi. Nitekim bir gece, Medine halkı umumi bir korku yaşamıştı. 

Halk (korkusunun kaynağı olan) sesin geldiği tarafa yöneldi. Resulullah (sav) ise, herkesten önce o cihete gitmiş, haberi tahkik etmiş ve geri dönmüştü, onları yarı yolda karşıladı. Ebu Talha (ra)'nın çıplak atı üzerinde idi. Boynunda kılıncı asılıydı. Şöyle diyordu: "Korkulacak bir şey yok, korkulacak bir şey yok." Sonra, "Bu atı pek hızlı bulduk" dedi. Halbuki at, ağır yürürdü.
Cihad 46;
82;
Fezail 48;
(2307);
Edeb 87;
(4988);
Cihad 14;
(1685);
5551-

Resulullah (sav) iki iş arasında muhayyer bırakılırsa, mutlaka en kolayını tercih ederdi. Yeter ki bu günah olmasın. 

Eğer bir iş günah idiyse, günaha karşı insanın en uzak duranı idi. Aleyhissalatu vesselam kendisi için hiç intikam aramadı. Ama Allah'ın bir haramı ihlal edilince o zaman Allah için intikam alirdı.
Menakıb 234;
Edeb 80;
Hudud 10;
42;
Fezail 77;
(2327);
Husnü'l-Hulk 2;
(2;
903);
Edeb 5;
(4785);
5554-

Resulullah (sav)'la birlikte yürüdüm. Üzerinde kenarı sert necrani bir hırka vardı. Ona bir bedevi arkadan yetişerek hırkadan tutup şiddetle çekti. Boynunun derisine baktığımızda şiddetle çekilen hırkanın kenarının zedeleyip iz bıraktığını gördüm. Bedevi: "Ey Muhammed! Yanındaki Allah'ın malından bana da verilmesini emret" dedi. Aleyhissalatu vesselam ona yönelik baktı ve güldü. Sonra da bir ihsanda bulunulmasını emretti.

Libas 18;
Humus 19;
Edeb 68);