Batman, Örümcek Adam, Tsubasa gibi çocukluğu 90'lara teğet geçenlerin bile hatırlayacağı belli başlı yapımlar vardır. Power Rangers da bunlardan biri. Şarkıları, kıyafetleri, dizileri gibi 90'ların unutulmaz parçası. Film, bizi hikayenin başına götürüyor. Henüz lisede okuyan beş genç, tesadüf eseri aynı kayalıkta zaman geçirmektedir. İçlerinden birinin yaptığı deney, kayaların arasında renkli taşlar ve uzay aracı bulmalarını sağlar. Uzay aracında tanıştıkları Alpha 5 adlı robot ve Zordon'un yardımıyla önce birbirlerini tanırlar sonra da kırmızı, pembe, mavi, siyah, sarı Ranger olurlar. Eski Power Ranger olan kötü kalpli Rita'ya karşı hem kristali hem de yaşadıkları minik kasabayı kurtarmaya çalışırlar.
Yönetmen Dean Israelite'yi, yine bir liseli gençlerin macerası olan “Sonsuzluk Projesi”nden hatırlıyoruz. Sektörün yeni isimleri Dacre Montgomery, Naomi Scott, Becky G., RJ Cyler, Ludi Lin de rollerinin üstesinden gelmişler. Bu yapımda Ninja Kaplumbağalar'daki şoku yaşamıyoruz. Kostümler ve zord'lar hatırladığımız ilk Power Rangers'a yakın dizayn edilmiş. İlk filmde zord'ların birleşerek oluşturduğu Megazord'u görmek sevindirdi.
- Kötülüğün Donut'la imtihanı
- Bitip tükenmek bilmeyen klişelerden nefes aldığımız anda meşhur Power Rangers müziği çalıyor. Ancak ne yazık ki 30 saniye kadar. Filmin handikaplarından biri, son filmlerinde Cem Yılmaz'a da yapılan sponsor reklamını abartma durumu. Herkesin peşinde olduğu kristal, en meşhur donut markalarından birinin binasında bulunuyor. İlk duyduğumuzda tebessüm etmemizi sağlayan bu a peşi sıra gelen onlarca tekrardan sonra filmin akışından koparıyor. Gaddar Cadımız Rita'nın bir yandan kasabayı darma dağın edip diğer yandan dükkanda donut yediği sahne ise zirve oldu. Aksiyon sahnelerinin cimriliği, süper kahramana dönüşüm sürecinin uzaması göze parmak diyalogların da etkisiyle filme dair umutlar seyir esnasında azalıyor. Nostalji yaşamak yerine basit bir ergen filmi izleyeceğinizi bilerek gidin.
