İlk kitabı “Alayına Şiir” Şule Yayınları’ndan çıkan Muhammed Enis Özel 1997 İzmir doğumlu. Henüz Türk Dili ve Edebiyatı bölümü öğrencisi. Özel’in ilk eseri Yedi İklim’de yayımlandı. Şiir ve diğer metinleri Budak, Fayrap, Gerçek Hayat, İmge, İtibar, Karabatak, Kaygusuz, Olağan Şiir ve Yedi İklim dergilerinde yer buldu.
Bilmiyorum, utancı ve heyecanı aynı anda hissettim gibi ama değil. Çünkü ne tam olarak utançtı ne tam olarak heyecan. Rahatsız edici fakat heveslendirici. Çok güzel bir mekâna girmişim fakat o mekânı asla terk edemeyecekmişim gibi bir his. Birçok his. En çok bu.
Birkaç poşetin içine koydum ıslanmasın diye. Yola çıkacaktım, hava yağmurluydu. Fazla heyecanlanmadım ya da heyecandan şoka girdim. Çay içtim sonra, sallama çay. Şaşkındım.
Anneme. Onu çok seviyorum.
Herhangi bir şiirimi okuyabilir. Ama ben hep son yazdığım şiir okunsun isterim. Her şiir bir zamana aittir ve ait olduğu zamandan zamanlara yayılır. Bir şairin şiirlerini birbirinden yazılmış oldukları zaman ayırır. Esasında şiir hep aynıdır. Bu sebeple ilk önce herhangi bir şiirimi okuyabilir dedim. Yazdığım son şiiri okumasını istememin sebebi de yazmış olduğum son şiirimin mevcut zaman içindeki beni en iyi anlatması sebebiyle.
Bununla birlikte şiirleri kronolojik bir şekilde tasnif etmediğimi de belirtmek isterim. Yani son şiirimden kastım kitaptaki son şiir değil. Aslında öyle ama istisna. Kendimi anlatamamış olabilirim. Fakat bu da hoşuma gidiyor bazen.
Esasında yazmaya karar kıldığım bir vakit yok. Aklıma gelen mısraları gece gündüz not ediyorum. Fakat şiire genelde gece çalışıyorum. Karanlık olması sebebiyle değil sessiz ve sakin olması sebebiyle. Galiba.
Bilgisayar. Yazım oldukça çirkindir. Doğru düzgün bir “I” harfi bile yazamam. Kitap imzalamak bu sebeple hep korkutmuştur beni. Ayrıca bilgisayar silmeyi kolaylaştıran bir alet. Hem yazımın çirkinliğini benden saklıyor hem de herhangi bir şeyden vazgeçmemi kolaylaştırıyor. Böylece daha yeniye ve daha iyi olana deneye yanıla yaklaşıyorum.
