İstanbul Devlet Tiyatrosu’nda seyirciyle buluşan “Kendi Gök Kubbemiz” adlı oyun Akıncılar, Sessiz Gemi, Rindlerin Ölümü, Süleymaniye’de Bayram Sabahı şiirlerinin şairi Yahya Kemal Beyatlı’nın hayatını tiyatro sahnesine taşıyor. Vefatının 60. yılında şairin şiirlerini durak noktaları olarak alan yapım, arka planında tarihi bir değişim serüvenine de odaklanıyor. Oyun Ekim ayı boyunca Üsküdar Stüdyo Sahnesi’nde seyirciyle buluşacak. Sönmez Atasoy’un kaleme aldığı senaryoyu yöneten Okday Korunan aynı zamanda şairi canlandırıyor. Korunan ile oyunun hikayesini konuştuk.
Meydanı sühanda bir yaşam oyunu oynuyoruz. Oyun da böyle, temsili bir mekanda yaşamın ta kendisi. Bütün bir ömür içindeki pek çok anın en kıymetli olanlarını toparlıyoruz ve bunlardan bir mesel anlatıyoruz. Yahya Kemal’in son gecesi üzerinden kurgulanmış bu oyun, bütün bir edebiyat dünyasını, tarih, siyaset ve aşk dünyasını yani merkezde insani noktaları öne çıkartıyor. Cerrahpaşa’daki son gecesini bir film şeridi gibi yaşamındaki en uç noktalarla anlatmaya çalışıyoruz.
GENÇ KUŞAKLAR TANIMIYOR
Şiirli bir dünyanın yavaş yavaş avuçlarımızdan kayıp gittiğini görüyorum. Oysa şiir yaşamın ta kendisidir. Çek defterlerine baktığınızda tarih, saat, değer bellidir. Hiçbir çekin üzerinde baharlar geldiğinde, başaklar boyunlarını eğdiğinde ve insanlar ağaçların altında uzandığında bu borç size ödenecektir diye bir cümle görmezsiniz. Şiir işte bize bunu anlatır. Hayalleri besler, insana ulaşmanın kapılarını aralar. Biz şiirle yola çıktık. Ayrıca Yahya Kemal’in genç kuşaklar tarafından çok tanınmadığını düşünüyorum. O Divan Şiiri’nin 20. yüzyıla akan en son damarı. Bu oyunla beraber onu estetik bir şekilde tekrar gündeme alıp konuşmak, tartışmak istedik.
Babam vesilesiyle... Şiir babamın dünyasında bir zenginlikti. Okuduğum okullarda da hocalarım hep şairdi. Konservatuarda Afşar Timuçin ve İsmet Özel’in öğrencisi oldum. Aslında bu oyunun seçiminde bütün bir hayat var.
- Sanatçı çemberi küre olarak görür
- Yahya Kemal üzerinden sanata ve sanatçıya nasıl bakmalıyız? Bir sanatçı olayları 360 dereceden görür ve tek bir noktada sınırlı kalmaz. Başkalarının çember olarak gördüğünü küre olarak görendir. Sanatı ve sanatçıyı anlamak emek ister. Sanatçı kendisinden menkul değildir. Onun hayalleri olmadan mekanik bir dünyanın sınırları içinde yaşama sevincimiz olmadan yaşarız.
