Kültürümüzde az söz ile çok şeyi anlatma sanatı geniş yer tutar. Alim, mütefekkir ve ediplerimiz dert edindikleri konuları sık sık bu şekilde yazmışlardır ki okuyan; üzerinde düşünsün, tefekkür etsin ve kendinden bir şeyler bulmasının yanı sıra kendi de üzerinde düşünceler geliştirsin. Bunun sonucunda hayatına kolayca tatbik edebilsin.
Yazar, hem günümüz meseleleri hem de tüm zamanlara hitap eden nasihatleri sadece satırları doldurmak yerine, sadırlara işlemeyi amaç edindi. Kalem ve kelam ehlinin uzunca satırlarla anlattığını damıtarak okuyucu ile buluşturdu.
Yazar, insanlar adına etkili olabilmenin ilk şartı olan kendini bilme ve eğitebilme düsturuyla kaleme aldığı yazılar “Kendime Yazdım Üstüne Alınabilirsin” ismiyle kitap şeklini aldı.
Kitabı eline alan kişi, bir anda samimi bir kucaklama ile kitap tarafından çekildiğini fark edecektir. Yalnız, kitaptaki sözlerin kolay okunuyor olması kolayca geçilebileceği anlamını taşımaz. Bir çırpıda okuyacak olsanız bile bir anda unutamayacaksınız. Öyle cümlelerle karşılacaksınız ki kalbinize, ruhunuza işleyebilmesi için epeyce düşünmeniz gerekecek. Belki de hayatınızın mihenk taşlarından biri olacak bir sözü bu sayfalarda göreceksiniz.
Erkek/ kadın, yaşlı/genç, alim/avam velhasılı herkes, kendi hayatına düstur edebileceği cümlelerle karşılaşacaktır. Kitaplarla yatıp kalkanların ifadelerdeki derinlikten hoşnut olacağı, kitaplarla arası soğuk olanların ise iyi bir başlangıç yapacağı bu kitabı okuduktan sonra bir dostunuza tavsiye edeceğinizi düşünüyoruz.
* Hatalı olduğum doğrudur. Lakin beni öyle bir şekilde uyar ki kızgınlığın geçtiğinde yüzüme bakacak yüzün olsun.
* Cenneti kötüleyip, Cehennemden bahsetmeyen şeytanlar var.
* Kısas, dünyadaki en gerçekçi empati uygulamasıdır.
* İnsan İslam’ın hükümlerinin hikmetlerini bilmemesi ona iman etmemeyi gerektirmez. Akıl, akla göre sınırsız olan bilginin fezasında kaybolduğu için hangi bilgiyi nerede bulacağını henüz bilmiyordur. Ama haddini bilip bilmemeyi kendisi tercih eder.
* İyilik yapanlar azalmasın diye, iyi niyetimin cellatlarını anlatmamaya çalıştım.
* Musibetlerden biri yine misafirliğime gelmişti gönül evimin kapısını usulca çalarak...
Yine onu çağırdığımı fark etmemişim.
Gönül hanemin her tarafı ıslanmıştı içime akan yaşlarla.
Kulağıma şu müjdeyi fısıldadı: Sabredersen “Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır.”
Sabrettim ve teşekkür ettim.
“Kolaylıktan sonra bir daha gelecek misin?” diye sordum.
“Evet” dedi. “Bir daha çağırırsan...”
* Ah, biz insanlar! Talip olduğumuz Yüce Gayenin yüceliğini ve kıymetini kavrayabilseydik...
Ahh! Bir idrak edebilsek...
Karanlıkta kaybolmuşken yolumuza tutulan ışığı, söndürmeye çalışır mıydık?
Hastayken ağzımıza verilen ilacı, tükürür müydük?
Boğulmak üzereyken bize uzanan eli, elimizin tersiyle iter miydik?
Çölde yolunu kaybetmiş susuzluktan yüreğimiz dahi kavrulmuşken, içinde âb-ı hayat sunulan testiyi kırar mıydık?!
* Mahallede bataklık varsa, evine üşüşen sinekleri sinek kovucuyla kovamazsın, kovsan da bitiremezsin.
* Bekleyen beklediğine kavuşmuyorsa,
Nerede beklediğine iyi baksın.
Arayan aradığını bulamıyorsa,
Nerede aradığına iyi baksın.
* Her zirve bir kurtuluş değildir. Patlamayı bekleyen bir yanardağın zirvesinde olmak ile Cudi Dağının zirvesinde olmanın arasında fark var.!
* Ağzından çıkan söz, hayatına yüklediğin bir yüktür. Bazı sözler var ki; insanın hayatı kadar büyüktür.
* Sonunda, sonsuz mutluluğun olduğu kısa bir yolculukta biraz eziyet çekmek çok mu?! Sarayın bahçesinde ayağına diken battı diye sarayı harap etme çocuk!
* Yan yana büyüyen nice ağaçlar gördüm, biri yaş diğeri kuru idi.
Kol kola yürüyen nice insanlar gördüm, biri kirli diğeri duru idi.
* Bazı tebessümler vardır, içinde nice hüzünler hazin nağmeler okur.
* Kapıyı açması için anahtarın altın olması gerekmiyor. Sana emniyetli bir kulübeyi açan bakır anahtar, sarayın kapısını açamayıp seni dışarda bırakan altın anahtardan iyidir. Altın zincirlerle bağlanmış bir kimsenin özgürlüğünden bahsedilebilir mi?!
