İdlib’e yönelik saldırılar nedeniyle binlerce insan Türkiye sınırına doğru ilerliyor. Kötü hava koşullarıysa evlerini terk eden sivillerin durumunu daha da zorlaştırıyor. Geride kalanlar için de yaşamak hiç kolay değil. Bombardıman, dondurucu soğuklar, elektirik kesintileri ve daha birçok zorlukla mücadele ediyorlar. Basın yayın organları yıkılmış binaları, molozlar arasından çıkarılan çocukları ve bölgeden ayrılmak zorunda kalanların göçünü aktarıyor. Fakat orada yaşayan insanların ne hissettiğini elbette yine onlardan dinlemek önemli. Bunun en etkili yolu ise sanattan geçiyor. İdlib’te yaşayan aktivist Laith Abedo da sesini sinema ile duyurmayı seçti. Amatör olarak fotoğrafçılıkla ilgilenen 22 yaşındaki Abedo, üniversiteyi savaş nedeniyle bırakmak zorunda kalmış. Ardından medya içeriği hazırlama konusunda eğitim almış. Yılbaşından birkaç gün önce de sosyal medyada dünyadaki kutlama hazırlıklarını görünce yeteneğini kullanmaya karar vermiş. İki arkadaşıyla birlikte kısa film çekimlerine başlamış. Filmin hem yönetmenliğini yapmış hem de rol almış. Bomba atılması ihtimalinin ardından karşılaştıkları en büyük zorluk ise elektrik kesintileri olmuş. İdlib’te yaşananları içerden bir ses olarak insanlara duyurmayı hedeflediğini söyleyen genç yönetmen, sosyal medyada kısa filmlerinin ses getirmesinden memnun olduğunu söylüyor. Biz de Laith ile kesilen telefon görüşmelerine rağmen röportaj yapmayı başardık.
***
Arap cografyasında, batılı ülkelerde, özellikle de Suriye’deki bazı şehirlerde mesela Şam’da, yılbaşı hazırlıkları yapılırken İdlib bombalanıyordu. Ma'aret El-Numan kasabası ve köylerindeki insanlar evlerini terk ediyordu. Bu nedenle yılbaşı kutlamaları üzerinden bir film çekmeye karar verdik.
Bombandırmanın dışında karşılaştığımız en büyük zorluk elektrik kesintileri. Aklınıza gelebilecek bütün ekipmanları kullanmak için elbette ona htiyacımız var. Kamerayı şarj etmek, daha sonra videoları kurgulamak için elektiriğin gelmesini beklemek zor oldu.
Evet, ulaştık. Birçok popüler medya kanalında filmimiz yayınlandı. Hem Arap hem de Batı medyasında haberlerimiz çıktı. İnsanların dikkatini çekmeyi başardık.
İki arkadaşımla birlikte filmi çektik. Aboda Muhammed ve Ahmet Habak.
Elbette. Bu filmin ses getirmesi beni motive etti.
Dünyaya, İdlib’te zulüme uğrayan insanların sesini duyurmak ve onlar için adaletin sağlanmasını istiyorum. Kurtarılmayı bekleyen üç milyondan fazla insan için acil müdahale gerekiyor. Mazlumların sesi olmalıyız. Bombardımanın durması ve insanlara yardımların ulaşması şart. Bu mesajı dünyaya duyurmak istiyorum. Ayrıca bu insanların acılarını ileten güçlü seslerden biri olmayı hayal ediyorum. Bölgede yaşanan gerçekliği bizim gibi içerden, tüm çıplaklığıyla aktaran yetenekleri destekelemeki se eğer gelecekteki hedefim diyebilirim.
Üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım
- Senin hayat hikayeni öğrenebilir miyiz ?
- İdlib’in Eriha kasabasında doğdum. 2016 yılında üniversiteyi kazandım ve anastezi bölümünde okumaya başladım. Ancak savaş nedeniyle eğitimimi tamamlayamadım. Ben de aktivist oldum ve sivil toplum kuruluşlarında gönüllü olarak çalışmaya başladım. Hobi olarak fotoğraf çekiyordum. Ardından medya içeriği oluşturmak için dersler aldım. Bu alanda kendimi geliştirdim. Sonra da edindiğim bu tecrübeleri, etrafımda yaşananları aktarmak için kullanmak istedim. “İdlib 2020” filmini çektim ve facebook hesabımda yayınlandım.
