- Kongre, herhangi bir dini kurum/kuralı temel alan veya ibadetini yasaklayan ya da ifade özgürlüğünü, basın özgürlüğünü kısıtlayan; ya da halkın barışçıl şekilde toplanma hakkını engelleyen ve şikâyete neden olan bir halin düzeltilmesi için hükumetten talepte bulunma hakkını kısıtlayan herhangi bir yasa yapamaz.
Trump’ın Twitter ile arasındaki problem de bu. Birçok Cumhuriyetçi de bu konudan muzdarip olduğunu iddia ediyor. Twitter’da Batılı aşırı sağın önemli isimleri Parler’a geçerken kitlelerini de oraya yönlendirmeye çalışıyorlar.
Bu şekilde sayısız Trump destekçisi ya da aşırı sağ radikal görüşleri olan isim mevcut. Jacob Wohl, Laura Loomer and Milo Yiannopoulos, Charlie Kirk and Candace Owens.
- Bu isimlerin ortak noktaları ise; mültecilere savaş açmış olmaları, İslam’ın yok edilmesi gereken bir düşünce olduğuna dair pompaladıkları, Batılı olmayan toplumların pis ve geri kalmış oldukları üzerine.
Hopkins gibi Lara Loomer da Twitter tarafından engellendi. Loomer’ın en büyük takıntısı ise senatodaki ilk müslüman kadın milletvekilerinden biri olan İlhan Omar. Tweetinde hem İslam hakkında kadınları taciz eden bir din tanımını kullanan hem de Omar hakkında Yahudi düşmanı deyip iftira atan Loomer’ın tek suçu ‘eleştiri miydi?’ ABD’nin en büyük medya kuruluşlarından biri, NBC konuyu ‘Ilhan Omar’ı eleştirdikten sonra Twitter tarafından banlandı’ şeklinde servis etti.
Twitter ifade özgürlüğünü mü engelliyor ifadeyi mi özgürleştiriyor?
Hoşgörüsüzlük hoşgörü ile karşılanabilir mi?
- Büyük oranda meselelerinin konuşularak çözülmesi gerektiği üzerine hazırlanan mektupta; bol bol Popper’ın ‘intolerant’ kavramına referans verilerek agresif düşüncelere müdahale edilmesi gerektiği ifade ediliyor. Bir anlamda ‘ifade özgürlüğüne’ karşı ifade özgürlüğü düşüncesinden hareket eden bir manifesto.
Roma’da insanlar kendilerini forumlarda ifade edebilirlerdi bugün ise bu forumların yerini sosyal medya platformları aldı. Güçlenen platformlar ise kendi yasalarını oluşturup kendi doğrularını dikte etmeye başlıyorlar. Bugün Twitter’ın yaptığı da bu.
Yarın, insanların haber alma mekanizmasını kontrol eden bu platformların ne karar vereceği meçhul. Parler örneğinin de çıkışıyla artık toplumun birbirlerini okuyabileceği yapılar yerine kendi seslerini daha gür duyabileceği platformlar aradığı düşünülüyor. İnsanların, güvenli sitelere benzer yeni sosyal medya ‘mahalleleri' kurup kuramayacağını da zaman gösterecek.
