İbn-i Abbas (ra)'dan rivâyet edildiğine göre, Resûlullah (sav) sıkıntılı olduğu zaman şöyle derdi:
"Pek büyük olan, kullarını cezalandırmakta hiç acele etmeyen Allah'tan başka hiçbir ilâh yoktur. Büyük Arşın Rabbi olan Allah'tan başka hiçbir ilâh yoktur. Göklerin Rabbi ve yerin Rabbi, çok yüce Arşın Rabbi olan Allah'tan başka hiçbir ilâh yoktur."
Müslim'in rivâyetinde ise, "Başına endişe verici bir iş geldiği zaman bunu söylerdi" şeklindedir.
Enes (ra)'dan rivâyet edildiğine göre, Peygamber (sav) bir iş kendisi ne sıkıntı verdiği zaman şöyle derdi:
"Ey ebedî hayat sahibi olan! Ey her şeyi ayakta tutan! Rahmetinle imdad diliyorum."
Ebû Hureyre (ra)'dan rivâyet edildiğine göre;
Peygamber (sav}'i bir iş üzdüğü zaman başını göğe kaldırır, "Yüce Allah her türlü noksanlıktan münezzehtir." derdi.
Var gücüyle dua ettiğinde ise; "Ey ebedî hayat sahibi olan! Ey her şeyi ayakta tutan!" derdi.
Abdullah bin Cafer (ra}'dan rivâyet edildiğine göre, Hz. Ali (ra) şöyle demiştir:
"Resûlullah (sav) bana şu sözleri telkin etti. Başıma bir sıkıntı veya şiddet geldiği zaman bunları söylememi emretti:
"Kullarına karşı çok yumuşak olan Halîm, çok ikrâm ve ihsânda bulunan Kerîm olan Allah'tan başka ilâh yoktur. O, noksanlıklardan münezzehtir. Büyük Arşın Rabbi olan Allah her şeyden yücedir. Hamd, âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur."
Ebû Bekre (ra)'dan rivâyet edildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Sıkıntıya düşenlerin duâsı şudur:
Yâ İlâhî! Senin rahmetini istiyorum. Göz açıp kapayıncaya kadar bile beni nefsime bırakma. Her türlü hâllerimi düzelt. Senden başka ilâh yoktur."
Ebu Katade (ra)'dan rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kim sıkıntı anında Âyetü'l-Kürsî ve Bakara Suresi'nin son ayetlerini okursa, Aziz ve Celil olan Allah ona imdad eder."
Ebu Musâ el-Eş'arî (ra)'dan rivâyet edildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kim endişelenir veya hüzünlenirse, şu sözlerle duâ etsin, şöyle desin:
'Yâ İlâhî!
Ben ancak senin kulun ve kulların olan bir ana ve babanın evlâdıyım. Her şeyim senin kudretindedir. Benim için geçerli olan ancak senin hükmündür. Şübhesiz hükmün de adâlettir.
Kendini isimlendirdiğin bütün isimlerinle, kitabında bildirdiğin yarattıklarından herhangi bir kimseye öğrettiğin veya gayb âleminde kalmasını tercîh ettiğin bütün isimlerinle Kur'ân'ı gönlümün baharı, göğsümün nûru, hüznümün cilâsı ve endişemin gitmesine vesîle kılmanı dilerim.'
Cemaatten bir adam şöyle dedi: 'Yâ Resûlallah! Gerçek aldanan, bu sözlerden haberdar olmayandır.'
Efendimiz (asm) da:
'Evet, bunları söyleyin ve bunları öğretin. Çünkü kim içindekileri istemek niyetiyle bunları söylerse, Allah onun hüznünü giderir ve sevincini uzatır' buyurdu."
