İlk öyküm “Dil Sözsüz Yürek Buruk” 2014 yılında Galapera Fanzin’de yayımlanmıştı. Çok heyecanlı ve bir o kadar da mutluluk vericiydi benim için. Arkadaşlarımdan biri “Gözlerinin içi gülüyor,” demişti. Şu hayatta ender duyduğum cümlelerden biri.
Kitabın bana ulaşması tam kapanma dönemine denk geldi. Kargo geldiğinde kutuyu hemen açmadım. Bir süre mutfak masasında durdu. Su içtim, balkona çıktım, derin bir nefes aldıktan sonra dönüp kitapları çıkardım. Yanıma yöreme baktıktan sonra ev ahalisine haber verdim. Kanepeye kurulup metinlerle ilk kez karşılaşıyormuşum gibi okumaya başladım.
Anneme ve babama.
AYRI AYRI DÜŞÜNÜLEMEZ
Kitap üç bölümden oluşuyor. İkinci bölüm birbirinin devamı niteliğinde olan üç öyküyü barındırıyor. Ayrı ayrı düşünülemez. Bu yüzden okur ilk öyküden başlayıp sonu bulmalı. Öyküleri düzenlerken bunu göz ardı etmedim.
Benim için herhangi bir kıstas yok. Ama şöyle bir düşününce gündüz daha çok yazdığımı görüyorum. Özellikle öğleden sonra.
Taslak metinlerimde mutlaka kalemin rolü vardır. Ancak asıl metni bilgisayarda yazıyorum. Kitabın ilk öyküsü “Oy Havar” dışındaki tüm öykülerimi bilgisayarda yazdım. “Oy Havar” bilgisayarımın bozuk olduğu bir döneme denk gelmişti.
