Eva depresif ve yalnız dünyasında geçmişe dair hayallerinin gölgesinde yaşamaktadır. İçinde bulunduğu anlamsız halin kökleri Eva'nın geçmişinde gizlenmiştir adeta. Doğduğu günden itibaren annesinin hayatını kâbusa çeviren oğlu Kevin, yalnızca annesi için değil, toplum için de bir beladır. Peki, Kevin'in içindeki karanlığın köklerini nerede aramalıdır?
Eva yüzüne düşen bir gölgeyle uyanır filmin en başında. Evine, arabasına, her yana bulaşan kan kırmızısı boyanın gölgesidir gördüğü… Adeta bir günahın, bir lanetin somut izleridir… Neredeyse film boyunca gayret eder Eva, bu lekeden kurtulmaya. Geçmişe yapılan gelgitlerle anlarız ki, hayat boyu kurtulması zor bir lekedir Eva'nın temizleme uğraştığı. Oğlu Kevin'in işlediği suçun, büyük hatasının izleridir annesinin suretini gölgeleyen.
Eva, yani dilimize göre Havva… Yani ilk kadın, ilk günahın sorumlusu… İlk günahın vebaliyle yeryüzüne sürgün edilen kadın. Filmde Eva'nın yaşadığı koşullar da bir tür sürgün hikâyesine benzer. Bir günahın vebalini ödemek için yaşanan bir sürgün… Eva, Kevin'e hamile kaldığı gün bir karanlık çöker üstüne. Geçmiş hayatına veda anlamına gelir bu çocuk adeta. Özgürlüğüne, dünyayı gezme tutkusuna veda… Dünya turları artık Eva'nın duvarlarını süsleyen haritalara mahkûm olacaktır. Ama Kevin, Eva'nın içine gömdüğü hayallerine dahi tahammül etmekte güçlük çekecektir.
Kevin'in suça meyli sinyallerini daha bebekliğinden itibaren vermeye başlar. Ancak bir doktorun, babanın ya da başkalarının göremeyeceği karanlık bir taraf vardır Kevin'da. Eva'yla birlikteyken ortaya çıkar Kevin'in karanlık tarafı. Yaşının büyümesine rağmen hala konuşmayıp, bezini kirletmeye devam ederken annesinden bir tür intikam almaktadır. Filmin son sahnesinde akıllanma ihtimalinin sinyallerini veren Kevin, işlediği cürmü hala neden yaptığını bilmediğini söyler. O halde adına nedensiz kötülük denen duygu mudur Kevin'i yanlışlara sevk eden, yoksa nedeni Kevin'in de anlayamadığı daha derinlerde, mesela anne karnında tattığı istenmeme duygusunda mı aramak gerekir? Bence ikinci seçenek daha akla yatkın görünüyor. Aynı şekilde tüm enerjisini çocuğuna verdiği halde, onu kucaklamak yerine ellerinde, iğreti bir şekilde tutmayı tercih eden annenin nelere zemin hazırladığıdır bir nevi filmde anlatılan. Yalnızca çocuklarını ne olursa olsun sahiplenmeyi tercih etmesi yönüyle tanıdığımız baba figürü ise, karşılıksız desteğiyle çanak tutmuştur çocuğunun karanlık geleceğine… Oyun deyip geçtiğimiz şiddet içerikli bilgisayar ve savaş oyuncaklarının tehlikesine de bir tür gönderme yapılır filmde. Bir de Hıristiyanlıktaki insanların ilk günahın vebalini üzerinde taşımaları düşüncesi de, filmin alt metnine gizlenmiştir.
Kevin Hakkında Konuşmalıyız, özgün bir sinema diliyle gençler arasında yaygınlaşan şiddet ve ebeveyn-çocuk ilişkisindeki pürüzlere dikkat çekiyor. Hikayedeki şiddet unsurlarını, kan ve vahşet göstermeden anlatabilme başarısı filmin şapka çıkartılması gereken tarafı. Şiddetin yerini alan boyalar, yiyecek artıkları ve nesneler, anlatıma hâkim bir yönetmenlik sayesinde aynı duyguyu verme noktasında başarılı oluyor. Ancak filmin en kritik sahnelerinden birinde yapılan mantık hatası gözden kaçacak gibi değil. Okul kapısına vurulan kilitlerin dışarıdan kapatılmış oluşuyla, suçlunun içeriden çıkması arasında ciddi bir mantık problemi var. Aradan geçen yıllara rağmen Eva'nın saç şeklinden başka hiçbir şekilde değişmeyişi de göze bakan bir diğer husus. Kevin'i canlandıran oyuncu Ezra Miller başarılı performansıyla diğer oyuncuları gölgede bırakıyor. Tilda Swinton ise filmin hemen her sahnesinde yer alacak kadar kilit bir karakteri canlandırmasına rağmen oyunculuğu yer yer ikna edici olmaktan uzaklaşıyor.
Kevin Hakkında Konuşmalıyız ülkemiz seyircisi açısından bakıldığında geniş kitlelerin dikkatini çekmeyecek bir yapım. Ancak az da olsa sinema dilinden ve insan duygularından anlayan seyircinin hem anlatım dili hem de konusu itibariyle akıllardan çıkmayacağını söyleyebilirim.
Yönetmen: Lynne Ramsay
Senaryo: Lynne Ramsay, Rory Kinnear
Tür: Dram
Yapım: ABD, İngiltere / 2011
Oyuncular: Tilda Swinton, John C. Reilly, Ezra Miller, Jasper Newell
