Nu'mân b. Beşîr (r.a.)'dan. Kendisinin babası, Rasûlüllah (s.a.v.)'e gelmiş ve:

"Bu oğluma bir köle hediye ettim" demiş, o da:

"Bütün çocuklarına da hediye ettin mi?" buyurmuş:

"Hayır" demiş, Rasûlüllah (s.a.v.):

"O zaman geri al" buyurmuştur.

Abdullah b. Ömer (r.a.)'dan. Rasûlüllah (s.a.v.):

"Müslüman bir kimsenin vasiyet edecek bir şeyi olup da, bu vasiyeti yanında yazılı olmadan iki gece geçirmesi doğru olmaz." buyurmuştur.

Hz. Âişe (r.a.) anlatır:

"Bir kimse Hz. Peygamber (s.a.v.)'e:

"Annem birden ölüverdi, öyle zannediyorum ki, konuşsa idi sadaka verirdi; eğer onun adına sadaka versem kendisine sevap olabilir mi?" dedi. O da:

"Olur" buyurdu."

İbini Ömer (r.a.)'dan. Şöyle demiştir:

"Ömer, Hayber'de bir arazi elde etti. Arkasından bu arazi hakkında görüşünü almak için Hz. Peygamber (s.a.v.)'e geldi ve:

"Ey Allah'ın Rasûlü, Hayber'de öyle bir mülk elde ettim ki, şu ana kadar böyle güzel bir mülk benim elime asla geçmedi. Bu mülk hakkında bana ne buyurursun?" dedi. Rasûlüllah (s.a.v.) de:

"Dilersen aslını vakıf yap, onu sadaka vermiş olursun" buyurdu. Ömer de oranın, aslı satılmaz, satın alınmaz miras olmaz, bağış yapılmaz diye vakıf yaptı. Ömer burayı fakirlere, akrabalara, kölelere, Allah yolunda bulunanlara, yolda kalmışlara, darda kalmışlara, sadaka olarak harcardı. Bu malın işini üstlenen kimsenin mal sahibi olmaya kalkışmamak şartıyla yemesi veya arkadaşına yedirmesinde bir sakınca yoktu."

Talha b. Musarrif:

"Abdullah b. Ebû Evfâ (r.a.)'a:

"Hz. Peygamber (s.a.v.) bir vasiyette bulunmuş muydu?" dedim, o da:

"Hayır" dedi, ben:

"Öyleyse nasıl olur? Vasiyet etmek insanlara emrolunmuştur." dedim. O da:

"Allah'ın Kitabına sarılmayı vasiyet buyurdu." dedi." demiştir.

Abdullah b. Ömer (r.a.)'dan. Hz. Peygamber (s.a.v.):

"Kim yemin edecekse Allah'ın adıyla yemin etsin ya da sükût etsin." buyurmuştur.

Ebû Hureyre (r.a.): "Ebû Kâsım (s.a.v.)'i:

"Kim, söylediklerinden uzak olduğu halde kölesine zina ithamında bulunursa kıyamet günü değnek cezasına çarptırılır, ancak sözü doğru ise değneklenmez." diye buyururken işittim." demiştir.

Enes (r.a.) anlatır:

"Yahudi birisi, üzerideki gümüşler için (Ensardan) bir kız çocuğunu öldürmüştü. Onu taşla öldürmüş. Kız çocuğu ölmek üzereyken Hz. Peygamber (s.a.v.)'e getirildi. O da:

"Seni falan mı öldürdü?" buyurdu. Kız, başıyla hayır işareti verdi. Sonra ikinciyi söyledi, yine başıyla hayır işareti verdi. Sonra üçüncüyü sordu, kız başıyla işaret ederek evet, dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (s.a.v.), o yahudiyi kısasla iki taş arasında öldürttü."

Hz. Âişe (r.a.)'dan. Hz. Peygamber (s.a.v.):

"Çeyrek dinar ve daha yukarısındaki değer için el kesilir." buyurmuştur.

Abdullah b. Abbâs (r.a.)'dan. Ömer (r.a.), Rasûlüllah (s.a.v.)'in minberine oturmuş ve şöyle demiştir:

"Şüphe yok ki Allah, Muhammed (s.a.v.)'i hakikatlerle gönderdi, kendisine Kitabı indirdi. İndirilenler içerisinde Recm Ayeti de vardır. Biz bu ayeti okuduk, belledik ve kavradık. Rasûlüllah (s.a.v.), recim cezası uygulamıştır. Kendisinden sonra da biz, recim cezasını uyguladık. İnsanların üzerinden uzun bir süre geçip de birisinin:

"Allah'ın kitabında recim cezasını bulamıyoruz" diyerek Allah'ın indirdiği bir farzı terk etmelerinden ve bu yüzden sapıtmalarından endişe etmekteyim. Kadın – erkek, evli bir kimse zina ettiğinde, şahitlerin bulunması veya gebelik yahut itirafın bulunması halinde bu kimseye recim cezası Allah'ın kitabında bir gerçektir/haktır."

Enes (r.a.)'dan. Şöyle demiştir:

"Hz. Peygamber (s.a.v.), içkiden (şaraptan) dolayı hurma çubuğu ve ayakkabılarla içki cezası (celde) uyguladı. Ebû Bekir de bunu kırk değnek olarak uyguladı"

Ebû Şurayh (r.a.)'dan. Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur:

"Kim, Allah'a ve âhiret gününe inanıyorsa misafirine mükâfatını ikram etsin" Oradakiler:

"Ey Allah'ın Rasûlü, misafirin mükâfatı ne kadardır?" diye sordular:

"Gece ve gündüzü ile bir günlüktür. Misafirlik üç gündür, bundan gerisi sadakadır." buyurdu.

Ebû Hâzim Seleme b. Dinar'dan. Kendisi, Rasûlüllah (s.a.v.)'in Uhud savaşında yaralanması konusunda Sehl b. Sa'd (r.a.)'ı dinlemiş. Sehl b. Sa'd (r.a.), şöyle demiştir:

"Rasûlüllah (s.a.v.)'in yüzü yaralandı, dişi kırıldı, başındaki miğferi parçalandı. Rasûlüllah (s.a.v.)'in kızı Fâtıma kanı yıkıyor, Ali b. Ebî Talib de kalkan ile üzerine su döküyordu. Fâtıma, suyun kanamayı artırdığını görünce bir hasır parçası alıp kül haline gelene kadar yaktı, arkasından yaranın üzerine koydu böylece kan kesildi."

Ebû Hureyre (r.a.)'dan Hz. Peygamber (s.a.v.):

"İnsanlar şu idare konusunda Kureyş'e uyarlar. Müslümanları Müslümanlarına, kâfirleri de kâfirlerine uyar. İnsanlar maden kaynakları gibidir. Cahiliye döneminde iyi kimseleri dini iyice öğrendiklerinde İslâm'da da iyi kimseleridir. İnsanların iyilerinden bir kısmını şu idare konusunda içine düşene kadar en isteksiz olanlar / içine düşseler bile en isteksiz olanlar olarak görürsünüz." buyurmuştur.

Ebû Hureyre (r.a.)'dan. Hz. Peygamber (s.a.v.):

"Kim, bana boyun eğerse Allah'a boyun eğmiştir. Kim bana karşı gelirse Allah'a karşı gelmiştir. Kim yöneticiye (emire) boyun eğerse bana boyun eğmiştir. Kim yöneticiye (emire) karşı gelirse bana karşı gelmiştir." buyurmuştur.

Müşâcî b. Mes'ûd (r.a.):

"Kardeşimle birlikte (Mekke Fethi'nden sonra) Hz. Peygamber (s.a.v.)'e geldim ve:

"Bizden, hicret etmek üzere biat al" dedim, o da:

"Hicret, hicret edenler için gelip geçmiştir." buyurdu, ben de:

"O halde hangi şey üzerine bizimle biat edersin?" dedim:

"İslâm ve cihad üzerine" buyurdu." demiştir.

Ebû Hureyre (r.a.)'dan. Hz. Peygamber (s.a.v.):

"Allah, kendi uğrunda (cihada) çıkan kimseye "Onu (cihada) çıkaran ancak Bana iman ve Peygamberlerimi tasdik etmesidir. Nail olduğu sevap ve ganimetle evine geri döndüreyim yahut da Cennet'e koyayım" diye gagaranti vermiştir. Eğer ümmetime güçlük çıkarmış olmasaydım, sefere çıkan hiçbir birlikten geri kalmazdım. Allah yolunda öldürülmeyi sonra dirilmeyi, sonra yine öldürülüp dirilmeyi, sonunda tekrar öldürülmeyi ne kadar istemişimdir." buyurmuştur.

Ömer b. Hattab (r.a.):

"Rasûlüllah (s.a.v.)'i: "Ameller niyete göredir, herkese niyet ettiği şey vardır. Bu nedenle kimin hicreti, Allah'a ve Rasûlüne ise onun hicreti, Allah'a ve Rasûlüne olur. Kimin hicreti, elde edeceği dünyaya veya evleneceği bir kadına ise onun hicreti de hicret ettiği şeye olur." diye buyururken işittim." demiştir.

Ebû Hureyre (r.a.)'dan. Rasûlüllah (s.a.v.):

"Bir adam yolda yürürken yol üzerinde bir diken dalı buldu ve bunu alıp yoldan dışarı çekti. Allah onun bu davranışını kabul buyurdu ve günahını bağışladı." buyurmuştur.

Sonra Rasûlüllah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

"Şehidler beş tanedir: Tâûndan ölen, iç hastalıklardan ölen, suda boğulan, yıkıntı altında kalan ve Allah yolunda şehid olan kimselerdir."

Cündeb b. Süfyan (r.a.): "

Rasûlüllah (s.a.v.) ile birlikte Kurban Bayramında bulundum. Bayram namazını bitirip selam verir vermez bir de ne görsün, bayram namazından önce kesilmiş kurban etini gördü ve bunun üzerine:

"Kim, bayram namazını kılma-dan/kılmamızdan önce kurban keserse onun yerine bir bir başkasını daha kessin. Kim henüz kesmediyse besmele ile kessin" buyurdu" demiştir.

Cabir b. Abdullah el-Ensari (r.a.)'dan. Hz. Peygamber (s.a.v.), kuru üzümle kuru hurmanın; koruk hurma ile kuru hurmanın karıştırılmasını yasaklamıştır.
Diğer bir rivayette ise

"Yaş hurma ile koruk hurmayı; kuru üzümle kuru hurmayı şıra yapmak için birleştirmeyiniz" buyurmuştur.

Abdullah b. Ömer (r.a.)'dan. Rasûlüllah (s.a.v.):

"Kim dünyada şarap içer sonra da tevbe etmez ise âhirette cennet içeceği kendisine haram olur." buyurmuştur.

Ebû Mes'ûd el-Ensârî (r.a.):

"Ensar'dan "Ebû Şuayb" denilen bir kimse vardı, kendisinin de kasap bir kölesi vardı. Bu kimse:

"Bana bir yemek yap, beşin beşincisi olarak Rasûlüllah (s.a.v.)'i çağıracağım" dedi ve Rasûlüllah (s.a.v.)'i beşin beşincisi olarak çağırdı, derken bir adam da onların peşine takıldı. Bu yüzden Hz. Peygamber (s.a.v.):

"Sen bizi beşin beşincisi olarak çağırdın ama bu adam da peşimize takıldı. Dilersen ona da izin verirsin, dilersen dışarıda bırakırsın." buyurdu

"Ona da izin verdim." dedi." demiştir.

Abdullah b. Ömer (r.a.)'dan. Rasûlüllah (s.a.v.):

"Şüphesiz bu suretleri yapanlar kıyamet günü azaba uğrar ve kendilerine:

"Yaptığınız suretlere can verin bakalım!" denilir." buyurmuştur.

Enes b. Mâlik (r.a.):

"Hz. Peygamber (s.a.v.) çarşıda bulunurken bir kimse:

"Ey Ebû'l-Kâsım" dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.) ona dönüp baktı, o da:

"Ben, seni değil şunu çağırmıştım" dedi, bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.v.):

"Benim ismimle isimleniniz, ama künyemle künyelenmeyiniz." buyurdu" demiştir.

Enes (r.a.)'dan. Hz. Peygamber (s.a.v.)'in ashabı:

"Ehli Kitap, bize selam veriyor. Onların selamını nasıl alalım?" dedi. O da:

"Siz de:

"Ve aleyküm(Sizin üzerinize de) " deyiniz" buyurdu.

Hemmâm b. Münebbih, şöyle demiştir:

"Bunlar, Ebû Hureyre (r.a.)'ın, Rasûlüllah (s.a.v.)'den bize anlattığı bilgilerdir / hadislerdir. Kendisi bize bir kısım bilgiler / hadisler zikretmiştir. Bu bilgilerde / hadislerde Rasûlüllah (s.a.v.):

"Göz değmesi haktır" buyurmuştur.

Ebû Hureyre (r.a.):

"Hz. Peygamber (s.a.v.)'i:

"Kim beni rüyada görürse, uyanık iken de görecektir. Şeytan benim suretime giremez." diye buyururken işittim." demiştir.

Enes (r.a.):

"İkindi namazı vakti olmuş, halk abdest suyu arayıp bulama­dıkları sırada Rasûlüllah (s.a.v.)'i görmüştüm, Rasûlüllah (s.a.v.)'e bir miktar abdest suyu getirildi. Elini kabın içerisine koydu ve halka bundan abdest almalarını emretti. En son kişi abdest alana kadar suyun parmaklarının altından kaynadığını gördüm" demiştir.

Ebû Mûsâ (r.a.): "Rasûlüllah (s.a.v.):

"Ben ve Allah'ın bana verdiği peygamberlik, bir topluluğa gelip: "Ben gözlerimle bir ordu gördüm, sizi soyunmuş olarak uyarıyorum, kaçıp kurtulun, kaçıp kurtulun" diyen kimseye benzer. Bu uyarı üzerine bir kısım onun sözünü dinler, hemen o gece rahatlıkla kaçıp kurtulur. Diğer bir kısım ise onu yalanlayıp inanmazlar, sonunda sabahleyin ansızın ordu baskın yaparak hepsini yok eder." buyurdu." demiştir.