Basra Körfezi’nde İngiltere’nin petrol arama faaliyetleri 1930’lardan itibaren yoğunlaşmıştı. 1962’de bölgenin liman şehirlerinden Abu Dabi, ilk petrol ihraç gemisini uluslararası pazara uğurladı. Dönemin Abu Dabi Emiri Şeyh Zayed, petrol gelirlerinin artmaya başlamasıyla paralel olarak, Basra’daki emirliklerin federatif bir yapı içinde bir araya gelmeleri gerektiğine inanıyordu. İngiltere’nin Basra’da kurduğu “himaye” yönetimi böylece son bulacak ve emirlikler bağımsızlıklarını kazanacaktı.
Uzun ve sıkı pazarlıkların ardından, Basra’daki bu emirliklerden 7’si (Abu Dabi, Dubai, Şarika, Umm Kayveyn, Ra’s el Hayme, Acman ve Fuceyre) 2 Aralık 1971 günü “Birleşik Arap Emirlikleri” (BAE) adıyla tarih sahnesine çıktı. Bahreyn ve Katar ise bu federatif şemsiyenin altına girmek yerine kendi bağımsız yürüyüşlerine devam etmeyi seçmişti. Günümüzde artık “krallık” haline gelen Bahreyn, bölgesel bütün meselelerde BAE ve Suudi Arabistan’la birlikte hareket ederken, Katar Emirliği kendine özgü çizgisini korumaktadır.
Basra Körfezi’ndeki diğer ülkelere göre petrol ve doğalgaz gelirleri daha düşük olan BAE, dünya çapında bir turizm, finans ve havacılık transfer merkezi haline gelmiştir. BAE, aynı oranda uluslararası siyasetteki etkinliğini de sürdürmektedir.
