İbrahim Uzun 22 yaşında... Doğuştan Serebral Palsi hastası. Ailesi, İbrahim’i yıllarca doktorlara götürdü. İbrahim’in tedavisi için Amasya’dan İstanbul’a taşındılar. Sayısız fizik tedavi ve rehabilitasyon tedavisi gördü. Ancak İbrahim Uzun, 16 yaşına kadar ne yürüyebildi ne konuşabildi. Babası Cengiz Uzun oğlunun tedavisi için bir milyon Türk lirası harcadıklarını söylüyor:
- “Biz 10 yıl kadar doktorlara ve sağlık teşkilatına gittik. Bir milyon tl’den fazla para harcadık ve benim çocuğum gelişme yerine tamamen kayıplar yaşadı. 2011 yılında bir ameliyat olmak zorunda kaldık kas kısalmasından dolayı. 2007 de bir ameliyat olmuştuk. Bundan sonra dediler ki bin defa her bir ayağını ayaklarını kaldırmazsanız altından alacaksınız. Ki ben çocuğumun altından almak istemiyorum ben çocuğum yürüsün isterken altından alma pozisyonuna geldik. Bu bin defayı yapabilmenin peşine düştük.”
Cengiz Uzun sonunda aletleri kendi yapmaya karar verdi. Kendi tasarladı. Özel olarak yaptırdı.
Bacak kaslarını geliştirmek için uzay terapisi adını verdiği aleti, yürüme bandını, bisiklet gibi aletler tasarladı. Kol kasları için ise top oyun aletini tasarladı. Cengiz Uzun’un anlattığına göre bu aletler işe yaradı ve oğlu İbrahim Uzun gelişme kaydetti. Ayağa kalktı ve yürümeye başladı:
“2011 yılından sonra ayağını basamayan ve tekerlekli sandalyeye bağlı olan çocuğum bu yaptığım cihazlarla ve teşkilatlarla yürümeye başladı. Tamamen bu cihazlar ve bu sistemler sayesinde. Hem top oynama sistemi hem yürüme bandı hem uzay terapisi bunları normal bir ailenin ücretle karşılaması mümkün değil. Ayda devlet sekiz saat veriyor. Anne bir sekiz saat eklemiş olsa yine mümkün değil ama cihazların üzerinde hem doğru bir şekilde yapma sağlanıyor hem de doğru bir sayıda yapma sağlanıyor. Bizim çocuğumuz en ağır Serebral Palsili olmasına rağmen biz bunu başardık ve bizim çocuğumuz yürüyor.”
Artık sıra okuma yazmaya gelmişti. Cengiz Uzun oğlu için özel öğretmenler, eğitmenler tuttu. Ama olmadı. İbrahim okuma yazmayı öğrenemedi. Cengiz Uzun sonunda oğluna okuma yazmayı da kendi öğretmeye karar verdi ve başardı. Nasıl başardığını ise şöyle anlatıyor:
Ailesinin ilgisi ve çabası İbrahim'i hayata bağladı. O da mücadele etti ve kazandı. İbrahim artık kitap okuyor, bilgisayar kullanıyor, satranç oynuyor. Hayata sımsıkı tutundu. Şimdi geleceğe daha umutlu bakıyor.
