İdlib’in Maar’et Numan kasabasını ele geçirdikten sonra ilk iş olarak buradaki Halife Ömer bin Abdülaziz’in türbesini tahrip eden İran destekli Şii Milisler ve Esed rejiminin askerleri, alçaklığı bir adım öteye taşıdı. Deyrşarkî köyündeki türbeyi tekrar basan milisler Halife Ömer bin Abdülaziz, eşi Fatima Abdülmelik bin Mervan Binti ve halifenin hizmetçi Yahya bin Mansur’a ait olduğu belirtilen 3 mezarı açarak içlerini boşalttı.
Milislerin naaş kalıntılarını ne yaptığı ise bilinmiyor. Rejime yakın sosyal medya hesaplarında paylaşılan görüntüler de kazılan mezarların içinin boş olduğu açıkça görülüyor. Yerel kaynaklar 27 Ocak’ta bölgeyi ele geçiren Şii milis ve rejim güçlerinin türbeye bugüne kadar 4 ayrı saldırı düzenlediğini ifade ediyor. Ayrıca köyde bulunan 30’a yakın evin yakıldığını, Suriye Milli Ordusu safında savaşırken şehit olan askerlerin naaşlarının da çıkarılıp götürüldüğünü ifade ediyor.
Bölgenin kontrolünün Rusya destekli Suheyl Hasan kontrolünde olduğu belirtiliyor. Türbenin yaklaşık 1 kilometre uzaklığında da üst düzey Rus askerlerinde yer aldığı bir askeri kampın yer aldığı vurgulanıyor. Türbeye 28 Ocak’ta düzenlenen saldırının emrini veren 9. Tümen Komutanı Ramazan Yusuf TSK füzesi ile İdlib’te etkisiz hale getirilmişti.
İslam halifesi Hz. Ömer’in kız torunu Ümmü Asım’ın oğlu olan Ömer bin Abdülaziz, Dört Halife dönemini örnek alan davranışları ve adaletli yönetimi sebebiyle Hulefâ-yi Râşidîn’in beşincisi (5. Halife) olarak görülüyor. Hicaz Valiliği sırasında devleti idare edenlerin zulümlerine sessiz kalmadığı için halk tarafından çok sevildi. Emevi halifesi olarak seçildiğinde adaletli bir yönetim ortaya koyan ve Batı Avrupa’dan Hindistan’a kadar toplumların kitleler halinde Müslüman olmasına vesile olan Ömer bin Abdülaziz, saraydaki lüks eşyaları devlet hazinesine koydurması, köle ve câriyeleri âzad etmesi ve halktan biri gibi yaşamasıyla halkın sevgisini kazandı.
Ehl-i beyt sevgisi meşhur
- İslam Ansiklopedisi’ne göre Ömer bin Abdülaziz, Muâviye’den itibaren Emevî hânedanı mensuplarının ve devlet adamlarının gasp ettikleri malların tespitini ve hak sahiplerine iade edilmesini sağlamaya çalıştı. Ehl-i beyt mensuplarına ait olan ancak o güne kadar el konulmuş durumdaki arazileri sahiplerine iade etti. Önceki halifeler tarafından kendisine verilmiş diğer gayrimenkulleri ve kıymetli eşyayı da beytülmâle (hazine) devretti. Halifelik görevi karşılığında maaş almayı reddeden Ömer, hutbelerde Hz. Ali’nin lânetlenmesi şeklindeki Emevi âdetini de kaldırdı; onun ailesine ve taraftarlarına karşı çok iyi davrandı. Ömer’in şahsî işleri için devlete ait bir mumu dahi kullanmadığı söylenir. Ömer, emrindeki valilerin ticaretle uğraşmasını ve hediye almasını da yasakladı. 717 yılında başlayan halifeliği 720’deki ölümüyle son bulan Ömer’in, aradan geçen 1300 yılın ardından İdlib güneydoğusundaki türbesinde mezhepçi bir saldırıya uğraması, Esed rejimine bağlı fanatiklerin kafa yapısını bir kez daha gözler önüne serdi.
