Libya konusunda Türkiye’nin sahada izlediği proaktif stratejinin mevyeleri masada toplanıyor. Türkiye daha önce de sahada varlık gösterdiği konularda masadan istediğini alarak kalktı. Bunun en büyük örnekleri ise Suriye’de yaşandı. Sahadaki öncü politikalar sonrasında masada elde edilen kazanç muhalefetin eleştirilerini de boşa düşürdü.
Sahadaki varlığın masada kazanca dönüştüğü Libya’daki ateşkes ise ilk değil. Suriye ve Doğu Akdeniz’de atılan adımlar Türkiye’nin masada daha güçlü olmasını sağladı. Türkiye 2011 yılından itibaren Suriye’de iç savaşın bitirilmesi ve sivillerin öldürülmemesi için çağrı yaptı. Uluslararası camiada, Türkiye’nin Fırat Kalkanı Harekatı’na kadar bu çağrıları duymazdan gelindi. Türkiye’nin DEAŞ ve PYD’ye yönelik başlattığı ilk operasyon diplomasi trafiğini hızlandırdı.
Türkiye, Rusya ve İran’ın iş birliği ile Astana süreci başlatıldı. BM öncülüğünde Cenevre görüşmeleri uzun aradan sonra yeniden ivme kazandı. DEAŞ terör örgütüne karşı ilk büyük zafer bu süreçle birlikte sağlandı. Ardından Zeytin Dalı Harekatı ve Barış Pınarı Harekatı terör örgütlerine karşı adım atmakta isteksiz olan ülkelerin direncini kırdı. Önce ABD ile ardından da Rusya ile mutabakatlar imzalandı. Bu mutabakatlar kapsamında terör örgütünün Barış Pınarı bölgesi ve Türkiye sınırlarından çekilmesi için Rusya ve ABD taahhüt altına girmiş oldu.
- Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin tek taraflı olarak Kıbrıs’ın etrafındaki kaynaklara sahip olma girişimi karşısında, Türk sondaj gemileri ve savaş gemilerini bölgeye göndererek hesapları altüst etti. Kıbrıs Türklerinin hakları korunarak izinsiz sondajların önüne geçildi. Türklere ait olan bölgelerde sondaj çalışmaları başlatıldı. Bu gelişmeler Libya ile deniz yetki anlaşmasını getirdi.
