Son yıllarda şaha kalkan Türkiye sineması gerek çekilen film sayısı ve gerekse vizyona giren yapımlar açısından iyi bir yükseliş grafiği yakaladı. Yılda ortalama 130 filmin çekildiği sektör ağır adımlarla da olsa rayına oturmaya başladı. Bununla birlikte sıkılıkla gündeme getirdiğim bir tehlikeyi tam altı ay önce bu sayfada dillendirmiş, başta komedi olmak üzere bazı tür'lerdeki, seri üretimin sinemamızı yukarı değil aşağı çekeceğini, ilk altı aylık verilerin de bunu gösterdiğini yazmıştım. Yıl bitti, hesap defterleri açıldı. Sinemamız çekilen, gösterilen ve festivallerde takdir, ödül toplayan filmler açısından yükselişe devam etti. Ancak bir ülke sinemasının yalnızca çok film üretmek, sinema kaygısından bağımsız salt gişe/para odaklı yapımlar ortaya çıkarmak gibi bir kaygı taşımaması gerektiği bir kez daha su yüzüne çıktı. Önce korku filmlerindeki büyük seyirci kaybı yaşandı, şimdi de derme çatma anlayışla kotarılan, birbirinin tekrarı komedi filmleri gişede dökülmeye başladı.
Çok azı istisna olmak üzere, seyirciyi maniple etmeye yönelik niteliksiz komediler, artış gösterdikleri önceki yıllara nazaran, 2015 yılında düşüşe geçti. 2015 yılının ilk 10 lisesindeki 8 yerli filmin 5'i komedi. İlk yirmide 7 komedi yapımı yer alırken, ilk 10'daki 5 filmin toplam seyirci rakamı 11 milyonda kaldı. Listenin ilk 25'lik kısmındaki komedi filmlerinin toplam gişesi 15 milyon olarak gerçekleşti. 2013'te ilk 25'lik listede yer alan komedilerin seyirci sayısı 20 milyonu bulmuş, 2014 yılının ilk 25 listesindeki bu tür yapımların gişesi ise 30 milyonu aşmıştı.
Nitelik sıkıntısının yanında, bir başka sorun ise rakamların dengesizliği. Cem Yılmaz, Ata Demirer, Şahan Gökbakar ve Ahmet Kural gibi isimlerin öne çıktığı yapımlar astronomik gişe verileriyle pastanın büyük dilimini alıyor, geriye kalan filmlerin büyük kısmı rakamın geriye kalanını paylaşıyor. Bu da gişe rakamları arasındaki makasın açılmasını beraberinde getiriyor. Geçen yıl Recep İvedik 4, Düğün Dernek ve Eyvah Eyvah 3'ün öne çıktığı listede ilk 4 filmin toplam gişesi 20 milyona aşmıştı. Yine 2014'de 9 komedi filmi bir milyon bandını geçmeyi başarmıştı. 2015'te uzun süre birinciliği koruyan Mahsun Kırmızıgül imzalı Mucize, 3 milyon 737 binlik gişesini yılsonuna doğru Düğün Dernek 2: Sünnet'e bıraktı. İlk filmiyle ses getiren Düğün Dernek'in devam filmi 5 milyon seyirci rakamına ulaştı ancak ilk 5 filmin toplam gişe rakamı 11 milyonda kaldı. Geçen yılın ilk dört komedisinin toplam gişesi 18 milyonu geçmişti.
Bilet satış fiyatının 60 milyonu bulduğu, 137'si yerli, 403 filmin seyirciyle buluştuğu bu yıl, komedi filmlerindeki düşüş diğer tür'lerdeki filmlere yaradı. Önceki yıllarda binler ya da on binlerde seyreden birçok dram, korku ve macera türündeki yerli filmler 100 bin hatta 200 bin bandının üzerine çıktı. Yani seyirci niteliksiz komedilere tanıdığı krediyi azaltırken, diğer tür'lerdeki yerli filmlere şans verdi. Bu da gişe verilerinin daha makul ölçülerde seyrettiğini, bir yönüyle taşların yerine oturduğunu gösterdi. En azından 2015 yılı için..
Yılın en çok seyredilen yabancı yapımı, Hızlı ve Öfkeli serisinin 7. halkası oldu. Film, Düğün Dernek 2: Sünnet ve Mucize'nin ardından, en çok seyredilen filmler listesinin 3. sırasında yer aldı. "Hızlı ve Öfkeli - 7", 2 milyon 296 kişi tarafından seyredildi. Bu yılın en iddialı yapımlarından biri de Star Wars: Güç Uyanıyor idi. Piyasada büyük beklenti uyandıran film 550 bin'lik gişesiyle hayal kırıklığı yaşatan filmlerden oldu.
Büyük tanıtım kampanyalarıyla vizyona giren Demet Akbağ ve Ata Demirer'li 'Niyaz Gül Dört Nala" ile Cem Yılmaz imzalı Ali Baba ve Yedi Cüceler, seyirciden bekledikleri ilgiyi görmedi. Ali Baba ve Yedi Cüceler 1 milyon 824 bin seyirciye ulaşırken, Niyazi Gül Dört Nala, 994 bin'de kaldı.
Filmlerini eksik, hatalı ya da önemsiz bulsak bile, Şahan Gökbakar, Cem Yılmaz, Ata Demirer, Ahmet Kural – Murat Cemcir, Tolga Çevik, Mahsun Kırmızıgül, Murat Şeker, Yılmaz Erdoğan ve Sermiyan Midyat olmadan Türk sineması var olamaz. Sinema sanattır ancak film gösterimi aslen ticarettir ve bu sinemacıların filmleri salonları açık tutar. Ancak ortada bir tehlike var, bu isimlerin yaptığı gişeye gözünü diken, çoğunlukla sinemacı geçmişi olmayan yeni yapımcılar, yerel hevesliler bir sürü film çekip vizyona salıyorlar. Kötülüğü afişinden belli bu yapımlar seyircinin “Türk filmi"ne olan ilgisini sömürüyor ve bunun sonunda iyi filmler dahi seyirci kaybediyor. 300'ün üzerinde film üreten Yeşilçam'ın ani çöküşü de bu sebeptendir.
2015 yılı yerli sinema açısından epey bereketli geçti. Vizyona giren yerli film sayısından, korku filmlerinde yaşanan artışa kadar, Türkiye vizyonunun hâkimi yine yerli filmler oldu. Fakat yılsonu rakamları, komedi türünde çekilen filmler için aynı olumlu gidişattan bahsetmemizi engelliyor. Geçen yıla nazaran, komedi filmlerinin seyirci sayısındaki yarı yarıya düşüş, her ne kadar Düğün Dernek gibi filmlerle yerini korusa da, komedinin tahtının sallandığının habercisi… Bunda, korku filmlerindeki yükselişin payı olsa da asıl sebep, bu yıl Cem Yılmaz, Ata Demirer gibi isimlerden dahi iyi komedi çıkmamasından ve niteliksiz komedi filmlerinin önlenemez artışından kaynaklanıyor. Düğün Dernek 2 dışında, gişede yüzü gülen komedi filminin olmaması bile tek başına bu tezi doğruluyor.
Her ne kadar sinemamızda komedi türündeki yapımlar ekseriyetle iş yapıyor olsa da, gişede doping etkisi meydana getiren belli başlı isimler var. Geçtiğimiz sene bu etkiyi oluşturabilecek pek çok isim sahnede boy gösterdi. Fakat bu isimlerin pastadaki dağılımlarına bakıldığında, yedi milyon izleyicinin vizyon tercihi olan Recep İvedik 4'ün, 2014'ün komedi sinemasının tek başına ateşleyicisi olduğu görülmekte. Cem Yılmaz sinemasına karşı duyulan ilginin azalıyor oluşu ve Ata Demirer'in, “Eyvah Eyvah" serisi dışındaki yapımlarda yaşadığı performans kaybı da göz önüne alındığında, bu yılın son ayında vizyona giren “Düğün Dernek 2: Sünnet" dışında, 2015 genelinde komedi sinemasını gişede tetikleme rolü üstlenecek başka herhangi bir filmin vizyona girmediğini söyleyebiliriz.
