Ülkemiz zorlu bir süreçten geçmekte, yüreklerimizi dağlayan, birliğimizi ve dirliğimizi hedef alan menfur terör eylemlerine sahne olmaktadır. Öncelikle bu elim saldırılarda hayatını kaybeden vatandaşlarımıza Cenab-ı Hak'tan rahmet, acılı ailelerine sabır ve metanet diliyorum. Terörün din, iman, vicdan, merhamet ve insaniyet tanımayan karanlık yüzünün her hal ve şartta lanetlenmeyi hak ettiğini bir defa daha dile getirmek istiyorum.
Şiddetten beslenen ruhlar solmaya ve sinmeye mahkûmdur. Zira insanı ve insanlığı yaşatan, şiddet değil merhamettir; öfke değil sekinettir. Bizler 'Rahman' olan bir Rabbin kulları olarak merhameti yaymak üzere yeryüzüne gönderildik. 'Âlemlere rahmet' olan bir Peygamberin ümmeti olarak huzur vermekle, ıslah etmekle görevlendirildik. Terörün gayesi ise, fitne çıkarmak, bölmek, acı ve korku salmaktır. Din-i Mübin-i İslâm, böyle bir gayeyi asla meşru görmez ve kimden gelirse gelsin, amacı ne olursa olsun terörün her türlüsünü reddeder. “Bir insanı katleden tüm insanlığı katletmiş gibidir."
Yeryüzünde zulmü ve fesadı ortadan kaldırmanın adı olan cihad, nasıl olur da esir alıp insanları köleleştirmek, yağma ve çapul kültürünün adı haline getirilebilir? Hiç kimse, hiçbir ahlak ve hukuk tanımayan hiçbir savaşı cihad olarak asla tanımlayamaz. Yağma ve çapul kültürüne İslam'dan bir mesned asla arayamaz. Bugün en büyük felaket, insanlığın merhametini kaybetmesidir. Şahit olduğumuz saldırılar, bir insanın bedenini, aklını ve yüreğini sattığında ne kadar zalim ve gaddar olabileceğini gösteriyor. Bir tek insanın kalbini Kâbetullah'a bedel kabul eden, bir tek insanın kalbini kırmayı Kâbetullah'ı yıkmaya eş gören bir dinin mensupları nasıl olur da kadın-çocuk demeden bu vahşi eylemleri planlar? Bozguncu bir ideoloji uğruna nasıl olur da annelerin huzurunu, yavruların güvenliğini, babaların onurunu hedef alabilir?
Bugün bizlere düşen, kalbimizi, zihnimizi ve ilişkilerimizi yeniden gözden geçirmektir. Bir zamanlar selam ve eman yurdu olan İslam beldelerini tekrar asli hüviyetine çevirmektir. Her türlü kutuplaşmayı bir tarafa bırakarak kardeşlerimize gönüllerimizi açmak, daha sıkı kenetlenmektir. Tarih boyunca mazlumların umudu olmuş aziz milletimizi bölmeye, aramıza tefrika sokmaya, fesadı körüklemeye çalışan şer odaklarını bertaraf etmenin yolu, kardeşlik misakımızı yenilemektir.
Necip milletimiz, metin bir duruş sergileyerek fitne tacirlerine geçit vermeyecek; barış, sağduyu ve itidal yolunda gereken hassasiyeti gösterecektir. Bu toprakların iman ve akl-ı selim sahibi sakinleri, gevşemeyecek ve dağılmayacak; aksine birbirlerine daha fazla sarılarak güçlenecektir. Bugün hepimize düşen; ferasetle, basiretle, sabırla ve duayla sıkıntıları aşacağımıza olan inancımızı ayakta tutmaktır.
Gelin! “Müminler ancak kardeştir" ayetini bir daha düşünelim. “Ey Allah'ın kulları! Kardeş olun!" diyen Peygamber Efendimiz'in çağrısına kulak verelim. Sevgi, hürmet ve şefkat medeniyetinin mensupları olarak kardeşlik bağlarımıza sahip çıkalım. Dili, dini, ırkı ve rengi ne olursa olsun varlığımızı tehdit etmeye çalışan terör şebekelerinin emellerini boşa çıkaralım. Terör bizi ayırmak istiyor, biz birleşelim. Unutmayalım ki; terörün ayırmak istediği ya komşumuz, ya akrabamız, ya kardeşimiz, ya hemşerimiz veya dindaşımızdır. Bizler ya dinde veya yaratılışta kardeşiz. Terörün bu topraklara kin, nefret, acı ve ihanet tohumları ekmesine izin vermeyelim. Kendi ülkelerinden kaçanların sığınacağı bir Türkiye var. Ancak bizim sığınacağımız başka bir Türkiye olmadığını zihinlerimizden hiçbir zaman çıkartmayalım. Allah milletimizin soğukkanlılığını ve metanetini, birlik ve beraberliğini, ahenk ve kardeşliğini daim eylesin.
