Kerem sahibi ve cömert, lütuf ve ihsanı bol, iyiliği çok, ikram eden, kıymetli, erdemli, affedip bağışlayan…
Allah’ın bir ismi olarak; “değerli, şerefli, yüce, yaratıklarına çok nimet veren, ikram ve ihsanı bol olan, tövbeleri kabul eden Allah (cc)” manasına gelir.
Kur’an-ı Kerim’de, Allah’ın kerim sıfatının geçtiği ayetlerden birisi şudur: “Ey insan! Kerim olan Rabb’ine karşı seni aldatan nedir?” (İnfitar Suresi, 82/6)
Bir hadis-i şerifte de geçtiği üzere “Allah kerimdir, keremi sever.” (Tirmizi, Edep, 41) Dolayısıyla “kerim” denildiği zaman mutlak ve ilk olarak bilinmesi gereken yüce Rabb’imizdir.
Bu yönüyle, Allah kerimdir; tüm kullarına karşı cömerttir, ikram sahibidir, azizdir, kıymetlidir, mümin kâfir ayırt etmeden herkese nimet verir.
Kerim olan Rabb’imiz, Hz. Muhammed’i (sav) de kerim bir kul olarak yaratmıştır.
Hz. Muhammed (sav); insanlığın saadeti için gönderilmiş saygıdeğer, şerefli bir peygamberdir.
Efendimiz (sav) “soy ve nesepte, ilimde, insanları affedip bağışlamada, fakir, zayıf, yetim ve yoksullara iyilik etmede, en ikram sahibi ve kerim olandır.” (Kara Davut, Delâilü’l-Hayrât, Hzl. Münire Aydın, Özlem Yay. s.102)
Allah Resulü (sav) için kerim kelimesiyle türetilmiş bazı isim/sıfatlar şunlardır: el-Kerim: Kerem sahibi, çok cömert.
O, her yerde ve her zamanda sonsuz kerem sahibidir.
Ekremü’n-nâs: İnsanların en kerimi.
Gelmiş, geçmiş ve gelecek, müminkâfir tüm ins anların en erdemli, ikram sahibi olanıdır.
Ekremu Veled-i Âdem: Âdemoğlunun en keremlisi.
Hz. Âdem’den, Kıyamet’e kadar, Âdemoğullarının en değerlisidir. el-Ekrem: En şerefli, kerim olan. el-Mükerrem: Yüce, övünülen, beğenilen ve şerefli olan peygamber.
Resul-ü Ekrem: En kerim, en cömert Efendimiz (sav). Kur’an-ı Kerim’de Peygamber Efendimiz’in (sav) kerim sıfatının anıldığı ayet-i kerimede, Rabb’imiz şöyle
buyurmaktadır:
“Hiç şüphesiz o (Kur’an), çok şerefli (kerim) bir elçinin sözüdür. (İnnehu lekavlü Resulin Kerim)” (Hakka Suresi, 69/40)
Evet, şüphe yok ki bu kutsal kitap, Allah tarafından, kerim olan bir elçi vasıtasıyla gönderilmiştir. Hiçbir tereddüde meydan vermeyecek şekilde, sağlam ve eksiksiz olarak kerim bir resul tarafından iletilmiştir.
Allah Resulü (sav) Mekke’yi fethetmişti.
Karşısında mümin kâfir on binlerce insan duruyordu. Herkes, Hz. Muhammed’in (sav) ne yapacağını merakla bekliyordu.
Efendimiz (sav) uzun bir konuşma yaptı. Onlara İslam’ı anlattı, bilinen fetih hutbesini irad etti.
Konuşmasının bir bölümünde Mekkelilere seslenerek sordu:
“Ey Kureyşliler! Ey Mekkeliler! Şimdi benim, sizin hakkınızda ne yapacağımı zannediyorsunuz?” Mekkeliler tedirgin ancak umutluydular: “Biz senin ancak hayır ve iyilik yapacağını umuyoruz. Sen kerim bir kardeşsin ve kerim bir kardeş oğlusun. Gücün bize yeter, ancak iyi davranacağını umarız. Allah Resulü (sav):
“Benimle sizin hâliniz, Yusuf’un kardeşlerine dediği gibidir. O, kardeşlerine şöyle demişti: “Size bugün başa kakma ve kınama yoktur. Allah sizi affetsin. O (Allah) merhamet edicilerin en merhametlisidir.” (Yusuf Suresi, 12/92)
Gidiniz, hepiniz hür ve serbestsiniz!” (İbn-i Hişam, İslam Tarihi, c. 4, s. 73)
Kutlu ve kerim olan elçiye salât ve selam olsun.
