İnsanın doğa ve insan ile olan ilişkisi sanatın her daim başlıca ilgi alanlarından oldu. Eşyayı anlamlandırmak, dedi kadim gelenek. Eşya derken kastedilen de varlık alanında somut olarak karşımıza çıkan her şeydi. İnsan, hayvan, taş, bitki, hava... Ve elbette eşya hiçbir zaman soyuttan bağımsız algılanamayacağından, somut varlık alanının ilk ve son tuğlası her zaman ruh oldu. Eşyanın ruhu, varlık alanını belirler. Bütün insanlık birikimi de bu varlık alanının tanımlandırılması, kavramsallaştırılması, anlamlandırılması mücadelesinden ibaretti. İlk insandan beri süregelen bu mücadele, son insanla da bitmeyecek belki. Bilemiyoruz, bilmemiz de gerekmiyor. İnsanoğluna düşen, yaşadığı zamanı ve zemini anlamaya çalışması. Bunu yaparken de eser üretmesi. Sonrasında eser eser üstüne gelerek anlamı bina ediyor. Kendi zamanımızda bizim varamadığımız anlamlar, sonraki nesillerin eserleri üst üste koyması ile varılabilecek noktalar olabilir.
Sinema, varlık alanının anlamlandırma çabasında insanoğlunun yaşayan en ciddi yoldaşı diyebiliriz. Evet, sinema yaşayan bir yoldaştır. Yaşatır da aynı zamanda. Araç olduğu kadar yol arkadaşıdır. Zamanın ruhunun taşıyıcısı ve hizmetçisidir. Her şeyin insanoğlunun hizmetinde olması gibi sinema da bu zaviyeden insanoğlunun hizmetindedir.
İnsanoğlu ise zamanın hizmetindedir. Aynı şekilde zaman da insanoğlunun anlam arayışının hizmetkarıdır. Zor tarif edilecek bir alışverişten, efendi ile kölenin yer değiştirmesinden, efendi ile kölenin hiç olmamasından, eşitlikten, daha ötesi adaletten, duvarları örmekten ve yıkılması gerekenleri yıkmaktan, yanılmaktan, damıtmaktan, somutluktan, soyutluktan, uğultudan, sessizlikten, sözlükten, öz olandan, bilmemekten, çabadan, sorudan, kuyudan, kusurdan, huzurdan, kadim husustan, çocuktan, koşudan, huşûdan, muğlak olandan, ayak sürtenden, direnenden, üretenden söz ediyoruz. İnsanoğlu ne kadar bu çabanın hizmetkarı ise arayış esnasında eşyanın her aşaması da insanın hizmetindedir.
Zamane insanının anlaması gereken de budur. Kibir ne kadar kusursa acziyet de aynı şekilde sorun... Hiçbir şey bilmediğini bilmesi gereken insanoğlu çok şey bildiğinin de farkında olmalı...
