Avrupa, Türk futbolunu, klasmanda en üst sıralara çıkartıyor. UEFA, FİFA yayınladıkları resmi bültenlerinde, bizden sayfalarca bahsediyor ve biz kendi reklâmımızı nasıl kötü yaparız diye yarış ediyoruz. Gazete sayfaları ve ekranlarımız her şeyi bıraktı aile kavgalarına dönüştü. Ünlü bir semt vardır "Sulukule" orada insanlar, müzik, eğlence dışında hiçbir şeyle uğraşmaz. Paran varsa, gülmek için çanak çömlek kavgası yaptırırsın. Sonunda, mizansen olduğu için güler geçersin. Bizim kavgamız da ona benzedi. Neydi bu kavga... Türkiye Futbol Federasyonu Başkanı Haluk Ulusoy ve yöneticilerini karalama Size küçük bir anı: Almanya-Brezilya milli maçı için Berlin, Schweize Hoff otelindeyiz. Sene 1973. Brezilya antremana gidecek. Asansörden ünlü kaptan Rivelino iniyor. Elinde Havana purosu, tüttürüyor. Teknik Direktör Zagalo... Koştum, sanki haber atlatacakmış gibi "Sinyor Rivelino puro içiyor" dedim. Adam güldü.

"O, Rivelino ve sigara da içer puro da. Bize ne, size ne. Onun özel hayatı. Karışamam, karışamazsınız" dedi. O gün, bugün bana ders olmuştur bu sözler.

Durup dururken neden yazdım...

Futboluna tüm şapkalarımı çıkarttığım sevgili kaptan. Uzun yıllar birlikte çalışıp, seyahatlere gittiğimiz günler halâ anılarımda. Samsunspor''a teknik direktör olarak başladığında, Rıdvan Kılıç''ın (18 yaşında) nasıl sevindiğini! hatırlarım. İspanya''nın Bilbao şehrindeki Dünya Kupası hatıraları. Ve milli takımımızın kamp yaptığı Pera Palas... Gümüş çatal-kaşıklarla yenen yemekler.. Şimdi, haklı olarak kendi kendime soruyorum. Türk Futbolu, tarihinin en parlak dönemini yaşıyor. Bunda, hepimizin payı yok mu? Başarılara hasret kalmamışmıydık!

İşte, o günler içindeyiz. Ne kadar isterdim sevgili kaptanımı. Futbol Federasyonu Başkanı, Galatasaray Kulübü Başkanı, Milli Takımlar Teknik Direktörü olarak görmeyi. Yaşımız mı ilerledi bilemiyorum. Olmadı, olamadı... Hani sevmezdin "Televole" türü programları.

Haluklar, Turgaylar, Yılmazlar, Ahmet, Mehmet, Saffetler kolay yetişmiyor. Kıymetlerini bilelim...