"Teknoloji çağı dedikleri bu muydu?" diye soruyor Murat Kayacan ve açıklamaları tek tek sıralıyor.Binalarımız göğe tırmanırken, hoşgörü dibe vurdu. Otobanlarımız bilmem kaç şerit ama daha az şeye sahibiz.Daha çok harcıyoruz ama daha az şeye sahibiz. Daha çok alıyoruz ama daha mutlu değilizEvlerimiz büyüdü ailelerimiz küçüldü. Hayatı kolaylaştıran aletler arttı da onları kullanacak zamanımız azaldı.Rütbelerimiz sağduyumuzla ters orantılı.Yeni bilgiler geldi, hüküm verme gücümüz gitti.Uzmanlarmız
"Teknoloji çağı dedikleri bu muydu?" diye soruyor Murat Kayacan ve açıklamaları tek tek sıralıyor.
Binalarımız göğe tırmanırken, hoşgörü dibe vurdu. Otobanlarımız bilmem kaç şerit ama daha az şeye sahibiz.
Daha çok harcıyoruz ama daha az şeye sahibiz. Daha çok alıyoruz ama daha mutlu değiliz
Evlerimiz büyüdü ailelerimiz küçüldü. Hayatı kolaylaştıran aletler arttı da onları kullanacak zamanımız azaldı.
Rütbelerimiz sağduyumuzla ters orantılı.
Yeni bilgiler geldi, hüküm verme gücümüz gitti.
Uzmanlarmız bir sürü, sorunlarımız da ama çözümler değil.
Yeni ilaçlar bulduk, sağlığımızı kaybettik.
Değerlerimiz sahip olduklarımızın arasında kaldı.
Çok laf üretip, az seviyoruz, çok nefret ediyoruz..
Ekmeği kazanmayı öğrendik, yaşam cahiliyiz.
Yaşama yıllar kattık, yıllara yaşam katamadık.
Ay''a kadar gittik döndük ama yan komşuyu yeni keşfettik.
Dış uzayı iç dünyamızı kaybederek fethettik.
Havayı klimalarla temizledik, ruhlarımızı kirlettik. Atomu bile parçaladık, önyargılarımızı asla.
Gelirimiz yükseldi, ahlakımız düştü. Sayıda ileriyiz, kalitede geriyiz
Boyumuz uzadı, karakterimiz kısaldı.
Büyük barış anlaşmaşları imzaladık, kendimizle barışamadık.
Eğlence imkanı bol ama eğlence duygusu nerede? Karlar derin, ilişkiler sığ.
Gıda ürünleri bol, dengeli beslenme kıt. Kazançlar arttı, geçinmeler azaldı.
Çok şık evlerimiz var, neredeyse yıkılmayan yuva yok.
Vitrin süslü eşyayala dolu da kiler boş.
Bu nasıl atamadır?
Bir kardeşimiz hemşirelik okulundan mezun olduktan sonra bazı özel hastanelerde görev aldı.
Sürekli fazla mesai, artı, düşük maaş, eşittir, sömürü formülünün kendisine tatbik edilmesinden çok yıprandığı için dayanamayıp istifa etti.
En iyisi devlet hastanesinde görev yapmak diye karar verdi. Sınava girdi, kazandı. Tayin beklemeye başladı. Sonunda tayini çıktı. Kartal SSK Hastanesi.
Oh ne güzel!
Mi acaba?
Kardeşimiz, Zeytinburnu''nda oturuyor.
İstanbul''u bilmeyenlerin haritaya bakması tavsiye olunur.
Bilenlerse ne demek istediğimizi çoktan anladı.
Evden çıkıp işe ulaşmak için sabah dörtbuçukta kalkması gerekir. Sonra da üç saatlik yolculuk. Aynı eziyet, akşam dönüşü için de yaşanacak.
Hemşirelik şakaya gelecek bir iş değil. Aşırı yorgunlukla ne kadar çalışabilir?
Böyle bir ''atama'' nasıl yapılır, anlayan varsa beri gelsin. Dışarıdan bakınca İstanbul içi! Ama ne iç!..
Tekirdağ''a veya Edirne''ye verselerdi de farketmezdi.
Bir de ''atama'' sırasında ev adresinin dikkate alındığı söylenir.
Eskiden, politik çekişmeler yüzünden istifaya zorlanan memurları oradan oraya sürerlerdi. Eşi bir tarafa, kendisi bir tarafa tayin edilen devlet memurlarının içler acısı durumlarına çok sık rastlardık.
Politik kutuplaşmanın kısmen de olsa azaldığını söylemek mümkün bugün için. O halde sözünü ettiğim kardeşimizin adresine çok uzak bir hastaneye verilmesini nasıl anlayacağız?
Gitsin Kartal''dan ev tutsun diyen biri çıkabilir. Burada kendi evleri var oysa. Eşinin işi de evine uzak sayılmayacak bir mesafede. Bir de henüz altı aylık olan bebeklerine bakan yakındaki akrabalarını da Kartal''a taşınmaya ikna etsinler mi?
Zeytinburnu''na çok yakın SSK hastaneleri var; Samatya''da, Bakırköy''de. Hatta istenirse Zeytinburnu içinde görev alması bile mümkün. Fakat bu kardeşlerimizin bir dayısı yok.
NAZIM HİKMET BÜYÜK ŞAİR...
YÜZ YAŞINDA.
KABUL.
HESAPLADINIZ MI, FUZULİ KAÇ YAŞINDA?
Müşkül durum
Ülkücülerin işi zor. Üç gündür el çalışması yapıyorum, bir türlü keçi sembolü çıkmadı.
Boynuzlar işi zora sokuyor.
Keçinin özellikleri her ne kadar, bize gayet uygun gözüküyorsa da galiba en iyisi bozkurttan vazgeçmemek.
BİR SADAKA VERİN.VERİLMİŞ SADAKANIZ OLSUN.
