Okuyucularım benim yazılarımda hiçbir şekilde büyük harf kullanmadığımı bilirler.. 20 senedir bu uygulamaya devam ederim..

bu prensibi kendi inisiyatifi ile takip edenler mevcut bulunduğu gibi, benim yaptığımı doğru görüp bu tatbikata devam edenlerin var olduğu da bir gerçeğin ifadesidir..

bir kere daha tekrar edecek olursak gerek satır başlarında, gerekse bir cümleye başlarken kullanılan büyük harflerin, metnin manasına ve ifadesine hiçbir şekilde katkısı bulunmamaktadır.. metin içinde sağa sola gelişigüzel serpiştirilen büyük harfler yazı içinde kazma dişi gibi sistemsiz ve ahenksiz bir şekilde boy göstermektedir.. yazının güzel görünmesini engellemektedir..

bir yazının, bir paragrafın, bir metin parçasının görünüşündeki ahenk ve estetik, onlara ait bir değer olmak lazım gelir.. bir yazı hem mana ve edebiyat bakımından hem de görünüş ve diziliş bakımından beğenilir olmak zorundadır..

işte yukarıdan beri açıklamaya çalıştığımız sebeplerle yazılarda kullanılan büyük harfleri kabul etmiyoruz.. istemiyoruz..

şimdi gelelim iki noktaya.. yani yan yana iki noktaya..

hepimiz biliyoruz ki şimdiye kadar yazılarımızda cümle tamamlandıktan sonra sonuna bir nokta kaydedilirdi.. noktanın mevcudiyeti cümlenin bittiğine ait bir işaret telakki edilirdi..

benim tezim ve teklifim ise, bir noktanın cümlenin bitişine bir karine sayılamayacağı, çünkü tek bir noktanın her an gözden kaçabileceği, cümleden sonra tek nokta yerine yan yana iki nokta koyduğumuz takdirde, cümlenin hakikaten sona erdiğini tespit etmeye muvaffak olabileceğimiz, cümle bitişinin gerçek olduğunun kesin olarak kabul edilmesinin mümkün hale gelebileceği anlaşılmış olacaktır.. iki nokta; cümleler arasındaki rabıtayı, istiklali sağlayan bir faktör olarak vazife görecektir..

sevgili okuyucularım; büyük harften kurtuluşumuz ve iki noktanın, cümleler arasına getirdiği kat’iyyet; imlamızın ve edebiyatımızın bir kazancı olacaktır.. tekrar hayırlı olsun!..