Hocam, sorularım Ehl-i Kitap hakkındadır. Burada biraz dinler arası diyaloglara girdiğimizden dolayı, diğer kişilere hem kendi dinimizi anlatmaya çalışıyorum. Hem de sorulan sorulara bilgim nisbetinde cevap vermeye çalışıyorum. Şimdi bazı Hıristiyanlar bazı âyetleri delil göstererek Tevrat ve İncil'in de korunduğunu, hatta onunla hüküm edilmesi gerektiğini söylüyorlar. Diğer bir soru da eğer bu kitaplar tahrif edilmişse ne gibi bir tahrifat olmuştur? Biz müslümanları Ehl-i Kitap'tan ayıran konularla ilgili kitap tavsiyesi yapabilir misiniz? (Emrah Limon)

Ne gibi tahrifat olduğu sorusunu, sonraki yazıya bırakarak, diğer iki sorunuza bu yazıda cevap vermeye çalışayım.

Muhataplarınızın Tevrat ve İncil'in korunmuşluğuna ilişkin hangi âyetleri delil gösterdiklerini belirtmemişsiniz. Kur'an-ı Kerim'deki bazı hükümlerin, aynen İbrahim ve Musa'nın sahifelerinde (Necm, 53/36; A'lâ, 87/14-19), daha öncekilerin kitaplarında (Şuara, 26/196) bulunduğu, Hz.Musa'ya verilen kitabın İsrailoğullarına doğruluk rehberi kılındığı (Secde, 32/23) belirtilir. Ayrıca Kur'an-ı Kerim'in önceki ilâhî kitapların doğrulayıcısı olduğu da pekçok âyette ifade edilir. (bk. Ali İmran, 3/3-4; Maide, 5/48; Yunus, 10/37; Yusuf, 12/11; 35/31; Ahkâf, 46/12) Özellikle bu son âyetler, Kur'an-ı Kerim'in onların hükümlerini iptal edip kendi hükümlerini yürürlüğe koyduğunu belirtirler.

Maide, 5/43-47 âyetleri ise, Tevrat'a sahipken Hz.Muhammed'i (s.a.) hakem yapmalarını ve sonra da vazgeçişlerini, kendini Allah'a teslim etmiş peygamberlerin, hahamların ve bilginlerin Allah'ın kitabını korumakla ve gözetlemekle görevlendirildiklerini, bununla hüküm verdiklerini, Hz.İsa'ya da Tevrat'ın doğrulayıcısı İncil'in verildiğini, dolayısıyla Allah'ın indirdikleriyle hüküm verilmesi gerektiğini ifade eder. Muhataplarınızın korunmuşlukla ilgili yaklaşımının kaynağı, muhtemelen bu âyetlerdir. Halbuki bu âyetler, Tevrat ve İncil'in korunmuşluğunu değil, ehl-i kitabın kendi kutsal kitaplarına bile bağlı kalmayışlarını eleştirmektedir. (Ayrıca bk. Cum'a, 62/5)

Müslümanlar ve ehl-i kitap konusunda çok sayıda araştırma ürünü kitap ve makale bulunmaktadır. Bunlardan ilk elde akla gelenleri, sıralamak istiyorum:

1) Mehmet Paçacı/Kur'an ve Ben Ne Kadar Tarihseliz?, Ankara 2002, Ankara Okulu. (Bu eserin, özellikle s. 81-127 arası, "metin gelişimi, haram-helal yiyecekler, şehitlerin ödülü, Salihlerin mirası, ekin meseli, ahir zaman peygamberi ve Paraklit problemi" başlıklarıyla tahrifin metindeki boyutları, "seçilmişlik inancı, dünyanın sonu/apokaliptik edebiyat, Mesih kavramı, insanoğlu kavramı, Üzeyir/Ezra problemi, kurtuluş teorisi ve İsa'ya yüklenen özellikler" başlıklarıyla yorumdaki boyutları açısından Kur'an-ı Kerim'den ve Kitab-ı Mukaddes'ten örneklerle tamamen tahrifat konusuna ayrılmıştır.) Özellikle, bu kitabın tavsiyeye değer olduğunu belirtmek istiyorum.

2) M.Fatih Kesler/Kur'an'da Ehl-i Kitap, Ankara 1995.

3) İsmail Hakkı Atçeken/Hz.Peygamber'in Yahudilerle Münasebetleri, İstanbul 1996, Marifet.

4) İSAV/Asrımızda Hıristiyan-Müslüman Münasebetleri, İstanbul 1993, İlmi Neşriyat (bilimsel bir toplantıya sunulan bildirilerden oluşan bu kitabın yeni basımları da var).

5) Osman Güner/Resulullah'ın Ehl-i Kitapla Münasebetleri, Ankara 1997.

6) (Ortak Yazarlı)/İslam ve Öteki, İstanbul 2001, Kaknüs.

7) Remzi Kaya/Kur'an-ı Kerim'e Göre Ehl-i Kitap ve İslam: Ehl-i Kitap, Dinler ve İslam Dini, Ankara 1994.

8) Remzi Kaya/"Ehl-i Kitap", DİA (Diyanet İslam Ansiklopedisi), 10/516-519.

9) Hayreddin Karaman/Dinlerarası Diyalog Nedir?, İstanbul 2005, Ufuk.