2025, Gazze için takvim değil bir suç dosyasıydı. İsrail, bombalarla yıktı, ablukayla aç bıraktı, sessizlikle boğdu. Çocuklar hedef oldu, hastaneler çökertildi, gazeteciler susturuldu, şehitler isimsiz gömüldü. Bu fotoğraflar sistematik bir yok etmenin kanıtı. Gazze’de yaşananlar insanlığa karşı işlenen ve hâlâ cezasız bırakılan bir soykırımın somut delilleri.
OCAK
Ocak’ta Gazze’de hayat, sözde ateşkese rağmen babalar oğullarını gömmeye devam etti. Yerinden edilmiş sivillerin sığındığı çadırlar hedef alındı, aileler sevdiklerini uğurladı. Bu fotoğraf, soykırımcı İsrail saldırılarının nesilleri hedef aldığını, sivilleri nasıl sistematik biçimde yok ettiğini ve Gazze’de ölümün sıradanlaştırıldığını gözler önüne seriyor.
ŞUBAT
Şubat’ta işgal altındaki Batı Şeria'da Cenin sokaklarına tanklar girdi. 23 yıl sonra ilk kez ağır zırhlılar, “ateşkes” söylemlerinin ne kadar boş olduğunu gösterdi. Bu kare, işgalin sadece Gazze ile sınırlı olmadığını, Filistin’in her köşesinde baskının kalıcı hale geldiğini anlatıyor.
MART
Mart ayında yıkıntılar arasında kurulan bir iftar sofrası… Bombalanmış binaların
gölgesinde yetim çocuklar oruç açıyor. Bu fotoğraf, İsrail’in yok etmeye çalıştığı şeyin
sadece binalar değil, bir halkın onuru ve dayanışması olduğunu sessizce haykırıyor.
NİSAN
Nisan’da abluka ve açlık Gazze’yi kuşattı. Han Yunus’ta bir kap sıcak yemek için bekleyen çocuklar ve aileler, modern dünyanın gözleri önünde yürütülen bir aç bırakma politikasının şahitleri. Bu kare, soykırımın sadece bombalarla değil, açlıkla da sürdüğünü dünyaya ilan etti.
MAYIS
Mayıs’ta bir baba ve dört aylık bebeği aynı morgda… Bufotoğraf, İsrail saldırılarının “yanlışlık” değil, nesilleri hedef alanbilinçli bir yok etme olduğunu anlatıyor. Gazze’de yas sürekli çünkü kayıplar hiç durmuyor.
HAZİRAN
Haziran’da henüz birkaç aylık bir bebek, açlık ve ilaçsızlık nedeniyle hayata tutunamadı. Bu kare, sağlık sisteminin çökertilmesinin bir savaş suçu olduğunu hatırlatıyor. Gazze’de çocuklar bombalardan kurtulsa bile, soykırım başka yollarla can almaya devam ediyor.
TEMMUZ
Temmuz’da bir avuç un, bir halk için umut anlamına geldi. Sınırda dağıtılan sınırlı yardıma ulaşmaya çalışan insanlar, bilinçli olarak yaratılan kıtlığın kurbanı. Bu fotoğraf, İsrail’in Gazze’yi yaşanmaz kılma politikasını tüm çıplaklığıyla ortaya koyan bir ana ait.
AĞUSTOS
Ağustos’ta gazeteciler ve sağlık çalışanları toprağa verildi. Gazze'de yaşanan katliamı dünyaya duyuran hakikatin gür sesi gazeteci Enes El-Şerif İsrail saldırısıyla şehit edildi. 2 yıllık soykırımda 256 gazeteci öldürüldü. Bu kare, İsrail’in tanıkları da susturmak istediğini; soykırımın karanlıkta sürdürülmek istendiğini gösteriyor.
EYLÜL
Eylül’de Gazze semaları yine dumanla kaplandı. Gazze şehrinde yüksek katlı binalar vurulurken, içinde hayatlar, anılar ve umutlar hedef alındı.Bu fotoğraf haydut devletin sivil yaşamı yok etmeyi amaçladığını gösteriyor.
EKİM
Ekim’de kimliği bile belirlenemeyen onlarca beden, toplu halde defnedildi.
Bu kare, İsrail saldırılarının geride bıraktığı belirsizliği ve insanlıktan çıkarmayı simgeliyor. Gazze’de insanlar sadece ölmekle kalmıyor, isimleriyle anılma hakkını da kaybediyor.
KASIM
Yürürlüğe giren ateşkes sonrası Kasım’da yıkılmış bir okulun yanında, derme çatma bir çadırda ders yapan çocuklar… Eğitim bile enkaz altında sürdürülmeye çalışılıyor. Bu fotoğraf, İsrail’in Gazze’de geleceği hedef aldığını; çocukların hayallerini bile bombalamaya çalıştığını gözler önüne seriyor.
ARALIK
Ateşkes var ama insani yardımlar Gazze'ye giremiyor. Aralık’ta fırtına ve yağmur, yerinden edilmiş insanların çadırlarını su altında bıraktı. Bombalarla yıkılan hayatlar, şimdi de doğa koşullarıyla mücadele ediyor. Gazze’de soykırımın mevsim tanımadığını ve acının yılın her günü sürdüğünü fotoğraf anlatıyor.
