İnanılmaz bir kalabalık.

İnsan seli.

Mahşer gibi.

Yüzbinler meydanda.

Yüzbinler meydana çıkan yollarda.

Yüzbinlercesi o bölgeye yaklaşamadı bile.

Şımarık değil.

Öfkeli değil.

Kırıcı değil.

İntikamcı değil.

Düşman değil.

Kim bu insanlar, hangi coğrafyadan?

Ne için burada toplandılar?

Ne için sabah saatlerinde yollara düştüler?

Endişeleri neydi, korkuları neydi?

Parti meselesi mi, Türkiye meselesi mi?

Bu ülke; kadim medeniyetlerin, geleneklerin, zenginliklerin toplamıdır.

Bu ülke tarihtir, hafızadır, bilinçtir.

Bütün renkleriyle, çeşitliliğiyle, farklılığıyla "ülke"dir, "vatan"dır, "kimlik"tir.

Bu ülke kardeşliktir.

Yüzyıllardır nice küskünlükler, nice alınganlıklar yaşadı.

Ama kardeş olmayı, birlikte yaşamayı, öfkeye galip gelmeyi bildi.

Yine bilecek. Bu öfke de geçecek, üstesinden gelinecek.

Bu ülke; çıkar gruplarının, çığırtkanların, tetikçilerin, Türkiye düşmanlarının tahriklerini de yenecek.

Onları da, dışarıdaki ortaklıklarını da altedecek.

Onların kimlik savaşları, etnik ve mezhep savaşları için yürüttüğü senaryoları başlarına geçirecek.

Bu ülke akıldır, bilgeliktir.

Kötümserlik yok, ümitsizlik yok, nefret yok.

Bütün öfkelerin üstünde bir şefkat vardır.

Bu, hepimizde vardır.

Bütün renklerimizde, kimliklerimizde vardır.

Öfke değil şefkat, kavga değil dayanışma, cehalet değil bilgelik galip gelecektir.

Gelmelidir.

Gelin hep birlikte bir kez daha düşünelim…