“Nörüyon?”

“Nöreyim, sen nörüyon?”

Eskiler iyi hatırlar, bir Nuri Kantar vardı. Daha doğrusu Nöri Gantar.

Kayseri ve iç Anadolu şivesini hepimize sevdirmişti.

Büyük usta Özay Gönlüm, Denizli ve Ege şivesiyle türküler söyler, ninesinin mektuplarını okurdu.

Son yıllarda Ata Demirer, sahnede ve filmlerde, Kuzey Ege ve Trakya şivesiyle döktürüyor. Kıbrıs taklitleri de çok başarılıdır.

Karadeniz şivesi ise en çok taklit edilen bölge olsa gerek. En kolayı zannedilse de zordur.

Güneydoğu da öyle. İlden ile, bazen de köy bazında bile değişir.

*

Bazı film ve dizilerde şiveli konuşmaya çalışanların, farkında olmadan bütün şehirleri dolaşmaları epey eğlenceli oluyor. Teknik açıdan bakınca, başarısızlık söz konusu tabii. Yeterince titiz çalışmamaktan.

Elazığ, Erzurum, Kastamonu ise her biri başlı başına derya. İhtisas gerektirir. Aslında her yöre özgün.

Son yıllarda televizyon sayesinde ve internetin yayılmasıyla şiveler, ağızlar azalma eğilimine girdi.

Elli yıl sonra ne olacağı meçhul bu gidişle.

Bu iyi bir şey değil. Ağızlar, şiveler zenginliğimizdir. Ne kadar koruyabilirsek, o kadar iyi.

Nörüyon’a dönelim.

TRT’nin sevilen dizisi Gönül Dağı, bu yönüyle de çok önemli.

Kendinden alıntıyı kusur saymamak şartıyla, tekrar etmek istiyorum. Son derece başarılı bir yapım.

*

Bozkırın usta kalemi Mustafa Çiftci’nin hikâyelerinden esinlenildiği belirtiliyor dizinin başında.

Yozgat şimdi daha güzel. Bozkır şimdi daha zengin. Bu dizi herkese o zenginliği, o güzelliği fark ettirdi.

Memleketine değer katan insanları severiz. Mustafa Çiftci onlardan biri.

Dar anlamda Yozgat, geniş bakarsak bütün ülke.

Değer de öyle çok ki bu topraklarda maşallah, kat kat bitmez.

Memleketimizin kıymetini biliriz bilmesine de bazen unutur gibi oluruz. İşte o zaman birinin hatırlatması gerekir.

Gönül Dağı dizisi, bu hatırlatma görevini de yerine getiriyor.

Dizi diğer ülke ekranlarında yayınlanmaya başladığında göreceğiz ki bütün dünya o güzelliklerden nasiplenmiş.

Tertemiz aşk var en başta. Sevgi saygı da elbette.

Bir de mucit kafa.

*

Kime sorsanız, çok sıcak bir dizi olduğunu söyler. İlk vasfı budur. Sıcaklık ve samimiyet. Zaten ikisini birbirinden ayırmak zordur. Tıpkı âşıkları ayırmanın zorluğu gibi.

Taner ile Dilek âşık… Veysel ile Cemile. Ramazan ile Asuman. Sefer ile Zahide. Selami ile Keriman.

Kimin gücü yeter sevenleri ayırmaya? Hangi kötü niyetlinin istediği yerine gelir?

Aşk galip çıkmaz mı girdiği savaştan?

Engel olmak isteyenler çıksa da, hayat şartları kendiliğinden set olup karşılarına dikilse de, inanıyoruz ki gönüllerin sıcaklığıyla kahramanlarımız bütün engelleri aşacaktır.

*

Gönül Dağı dizisi izlenme rekorları kırıyor. Nedir sırrı?

Karma karışık ilişkiler yok, abuk sabuk olaylara rastlamıyoruz. Küfür yok, entrikalar, ucuz numaralar hiç yok. İyilik, güzellik görüyoruz. Anadolu’nun güzel yürekli insanlarını misafir ediyoruz evimize. Kötüler, kıskançlar, alaya alanlar var ama onların da ıslah olabileceğine inandırıyor bizi Gönül Dağı.

Bir âşığın gönlü kırıldığında, Gönül Dağı’ndan taşlar yuvarlanıyor.

Âşığın gönlü olduğunda ise evvelce yuvarlanan taşlar, tekrar dağa tırmansa, hiç şaşırmayız.

Zira bir masal havası var Gönül Dağı’nda. Bir efsane potansiyeli var. Şimdiden efsane oldu zaten.

*

Mustafa Çiftci’den başlayıp, senaristleri, oyuncuları, yönetmeni, yapımcıyı ve teknik ekibi kısacası bütün kadroyu gönülden tebrik ederim.

Kast ne kadar başarılı, hemen fark ediliyor. Bilhassa belirtmek isterim. Bütün oyuncular, rolüne o kadar uygun seçilmiş ve öyle içtenlikle oynuyorlar ki daha ilk bölümden itibaren, gerçek sanmaya başladık.

Gönül Dağı’ndaki aşkların hepsi çok hoş da, benim favorim Sefer.

Süslü Badegül’ün kaptanı. O bir başka seviyor, biz de onu bir başka seviyoruz.

Onun gönlü bir kırılırsa, Gönül Dağı’ndaki bütün kayalar yuvarlanır da ortada ne dağ kalır, ne tepe. Kimse kırmasın öyle sevenlerin gönlünü.

Ve dilerim ki daima iyi şeyler örelim, iyilikler görelim.

Çorap öreceksek de birbirimizin başına değil ayağına göre olsun.