E naaapıcaaan, meeecbuuur.
Gülse Birsel''e bravo.
Bana sorarsanız, son yılların en etkileyici dizi karakterini yarattı: Vasfiye Teyze.
Son yıllar derken… aslında Türk dizi tarihinin tümünü kastediyorum.
Vasfiye Teyze''nin cazip uğursuzluğunu mükemmelen yansıtan Gonca Vuslateri''ni de kutluyorum.
Bana öyle geliyor ki, Vasfiye Teyze ''Ne çektin be…'' derken tüm Türkiye''ye hitap ediyor.
Sanırım, hepimizin içinde bir Vasfiye var.
Kendimize acımamızı sağlıyor.
İntikam alma, saldırganlaşma ve kötülük yapma hakkını kendimizde görmemize yol açıyor.
Düşünmek, hissetmek ve eylemekten anladığımız her şeyin toplamı.
İdeal ''âkil insan.''
***
Atanmışı, seçilmişiyle; genci, yaşlısıyla; kadını, erkeğiyle; gerillası, askeriyle, …
Cümleten çok çektik.
Kimse bizi sevmedi.
Çocukluğumda sık duyduğum şakadaki gibi: ''Evde aile baskısı, dışarıda mahalle baskısı, okulda patates baskısı.''
Aşklar yarım kaldı.
Hevesler kursaklarda kaldı.
Gözler yollarda kaldı.
Ceplerini doldurup kürsüye çıkarak alkış alanlar az mı çekti?
En zenginler, en yetkililer, en ünlüler… bile ne çekti be birader!
***
Sonuç?
Haddinden fazla duygusallaştık.
Sulu gözlülük; çoğu zaman vahşi gaddarlığın gizli temeli veya ışıklı vitrinidir.
Dikkat edin agresif, nefret dolu, merhametsiz kimseler; içselleştirdikleri Vasfiye Teyze sesini duydukları anda ağlamaya başlarlar.
Peki, Vasfiye Teyze''ye alternatif bulamaz mıyız?
Mesela… Vâsıf Amca diye biri olsa?
Kadın, erkek; sağcı, solcu; laik, dindar; genç, yaşlı; Alevi, Sünni… ayırmadan bize şöyle dese:
''Aferin evlat.''
I-ıh. Olmadı. Kulağa, Türkçe gibi gelmiyor.
Şu nasıl: ''Seninle gurur duyuyorum.''
Hayır, bu da dublaj tadı veriyor.
''Elinden geleni yaptın'', ''Senin suçun değildi'', ''İyi ki varsın''…
Hay Allah. Bunların hiçbiri ''yerli'' değil!
Ağza oturmuyor, kulak yadırgıyor.
Özümseyebileceğimiz, kalbimize nüfuz edecek olumlu sözler bulamıyoruz!
Beri tarafta, ''Ne çektin be…'' sözünü milyarlarca kez duysak da yadırgamıyoruz.
Vâsıf Amca diye biri yok. Hiç olmadı. Ve bu toprakta yetişmiyor, üretilemiyor.
Tüm cemaatlerin, örgütlerin, grupların, partilerin, sınıfların, herkesin, hepimizin biricik teyzesi Vasfiye.
Hem teyzemiz, hem kraliçemiz.
Gerçi o da çok çekti… Nefretini ancak ılımlı bir sinsilikle yayabiliyor. Naaapsın, meeecbuuur.
Yalan Dünya dizisinin bir bölümünde, Vasfiye Teyze''yle beş dakika geçirmenin zorluğundan bahsediliyordu.
Halbuki, milletçe, ruhumuza sızmış Vasfiye Teyze''den bir ömür hiç ayrılmıyoruz.
