Adil, şeffaf, erdemli ve yaşanabilirlik standartları yüksek bir ülkede, hem devletin, hem milletin görevi, olumlulukları büyütmek, olumsuzlukları önlemektir. Devlet ve milletin en önemli işi zorlaştırmak değil, kolaylaştırmak, nefret ettirmek değil sevdirmektir. Devlet ile milletin uyum ve düzen içinde olduğu, kimseye haksızlık yapılmayan, kimsenin haksızlığa uğramadığı, bir devletin simgesi terazidir.

*

Ağacın meyvasından, meyvanın ağacından bilindiği gibi, millet devletinden, devlet milletinden bilinir. Milletsiz devlet, devletsiz millet olmaz. Devlet millete hizmet etmek, millet devlete yardım yapmak zorundadır. Ancak, devlet milletin gözünde bulunan mertekten önce, kendi gözünde yer alan çöpü görmelidir. Dünyada hiçbir devlet milletine meydan okuyamaz.

*

Devlet milletin, millet devletin yardımlaşma ve dayanışmalarıyla uzun ömürlü olur. Yardımlaşma ve dayanışmada, devletin başarısı, güç kullanma yetkisini kusursuz bir biçimde, uygulamasından kaynaklanır. Bu bağlamda, devlet Yunus"un diliyle söylenirse: "Vurana elsiz" ve "Sövene dilsiz" olmalıdır. Devlet silahsızlara karşı, güce başvurursa, gücünün denetimini elinden kaçırır.

*

Devletin milletine verdiği önem, milletin devletine duyduğu güven, bir ülkenin geleceğine yapılacak, en büyük ve en kazançlı yatırımdır. Devlet ile millet arasında saygı ve sevgi ortamını oluşturan yöneticiler, polis gücüyle, gerçekleştiremediklerinden kat kat fazlasını hoşgörülü yönetimleriyle gerçekleştirirler. Dünyanın hiçbir kendinde, tatlı dil ve güler yüzle, dönüştürülmeyecek meydan yoktur.

*

Dünyada her ülkede polis güçleri, devlete tutulan aynadır. Nasıl sular içinde bulundukları kabın rengini alırlarsa, polisler de, bağlı oldukları devletin yüzünü yansıtırlar. Dünyanın neresinde olursa olsun, bir devlet polislerinden belli olur. Devletlerine göre polisler, göstericilere karşı, orantılı ya da orantısız güç kullanırlar. Demokrasilerin kalitesini, ülkelerin polis güçleri belirler.

*

Ellerinde silah olanlar, en büyüklerinden en küçüklerine kadar bütün sorunları, güçle çözebileceklerini sanırlar. Ancak insanlar, omuzlarında silah taşıyanlara değil, ellerinde çiçek tutanlara saygı gösterirler. Bir ülkede insanlar, koktuklarıyla değil, sevdikleriyle işbirliği yaparlar.

*

Millet ile devlet ayrılmaz bir bütün oluşturdukları için yardımlaşmazlar, yardımlaştıkları için, bir bütünün iki yüzünü oluştururlar. İki kesim arasındaki yardımlaşma, adil yönetimlerde doruk noktasına ulaşır.

*

Devlet suçluları cezalandırmaktan önce önlemek için vardır.

*

Katılıma millet olmadan paylaşımcı devlet olmaz.

*

Başarılı devlet meydanda görünmeyen devlettir.