“İkiz diye anılan Tomas, İsa’nın on iki havarisinden biriydi. Ancak İsa öteki havarilerin yanına geldiği sırada Tomas onlarla birlikte değildi. Öteki havariler Tomas’a, ‘Rab’bi gördük!’ dediler. Fakat Tomas, ‘Ellerindeki çivi izlerini görmeden, yaralarına parmağımla dokunmadan ve elimi böğrüne sokmadan buna inanmam!’ dedi. Bundan sekiz gün sonra, İsa’nın şakirtleri yine evde bir araya toplanmışlardı. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalı olduğu halde İsa gelip ortalarında durdu, ‘Size selâmet olsun!’ dedi. Sonra Tomas’a dönüp, ‘Parmağını uzat. Ellerime bak, elini uzatıp böğrüme koy. Şüphe duymayı bırak ve iman et!’ dedi. Tomas O’nu, ‘Rabbim ve Tanrım’ diye yanıtladı. İsa, “beni gördüğün için mi iman ettin?; “Görmeden iman edenlere ne mutlu.” dedi.”

“Hz. İsa (a.s.) havarilerine ‘Uyurken kardeşinizin avret yeri açılsa ne yaparsınız’ diye sormuş. Onlar ‘Örteriz ve uyandırırız’ demişler. Hz. İsa (s.a) ‘Aksine açarsınız’ deyince havariler ‘Bu nasıl olur?’ demiş. Hz. İsa (s.a) demiş ki: ‘Çünkü ayıpların açılması örtülmesinden daha çok fayda verir.”