Hani bir tekerleme var: Adama, Arapça öğrenmesi dolayısıyla, "Koyun"a ne derler, diye sorarlar. O da, "Ganem" derler, diye cevap verir.

-Pekiy, kuzuya ne derler? Cevabı ilginç:

-Ona bir şey demezler, büyüyünce, ona da ganem derler!..

Bizimkilerin de işlerine gelince, sorunların üstesinden gelme diye bir çıkışları olmayınca, bir sürü problemin sorunu olarak:

-Buna da irtica derler, diye vaveylayı koparırlar!

Bunu bize çağrıştıran da, Bükreş''teki "Lumina Eğitim Enstitüleri çevresi"ndeki "Enternasyonal Bükreş Koleji"nin yapısı ve varlığı olmuştur!

Irkları farklı, renkleri değişik ve müdür ile öğretim üyeleri ise, Türk, Romen, ABD''li, Fransız vs... Öğrencilerin içinde Çin''li, Japon, Suriye''li, Çek, yani yetmiş milletten çocuklar...

Orada, müdürün odasında, "Atatürk" resmi... Bir yanda Romen gönderde Romen ve Türk bayrakları...

İşte size bu "okullar" için, yerel basında yapıştırılan yafta:

-İrtica okulları!..

Hoppala!..

Futbol, voleybol, tenis, masa tenisi vs, spor dalları ve birçok "gençlik kulübü" var: Gitar, garate, aerobik, piyano, vs...

Yerel dil, bir o kadar da yabancı lisan var: Önde İngilizce!

Ortak dille, diğer okullara "faikiyet" varken, yine de bizim "yerli kalantor" yazarlar, birçok ülkede, kendi kültürümüzle, yerel olduğu kadar, evrensel kültür ve eğitim normları içinde sürüp giden bu çalışmalar, geçmişte "kılıçla" durdurulduğumuz coğrafyada, bu sefer "ulusal kültür" ile, üniversal alanda kendimizi kanıtlayan bir genç nesil, var!

Var ama, bir de kafasını kuma sokup, demir perde''de baş gösteren sosyal ve kültürel yozlaşmayı, globalleşen bir yapıda, açılıma doğru gösterilen bu çalışmaların takdiri, velilerin öğrencilerini, bu "kolej"lerin eğitim ve öğretim kadrolarına teslim etmeleri, hem de işçi-memur kesiminin aylık gelirinin 80-90 $''ı aşmadığı bir ortamda, yıllık 4-5 bin $ ödeyerek, gücü göstermesi, bu okulların ortaya koyduğu sağlıklı yapıyı gösterir, en canlı delildir!

Şimdilerde, bizi etkileyen Romen futbolunu, biz de eğitim ve öğretim kurumları ile dengeleyerek, Balkanlar''da varlığımızı sürdürüyoruz.

Onun için, çocuklarımızın lise sıralarındaki arkadaşlarının, ülkelerinden uzakta, "İstiklal Marşı"nın ruhunu yaşatmaları kadar onurlu çalışma olamazdı! Biz bu kurumları gördükçe "irtica"nın "ganem"den farksız olduğunu gördükten sonra gülüp geçtik...