Takımlar sahaya kazanmak için çıkar. Kazanmanın değerini ise daha önceki kaybedilen maçlar belirler. Tıpkı Kanada Milli Takımı'nın yaşadığı gibi.

Dünya Kupasına katılma başarısı gösteren Kuzey Amerika ülkesinin gözyaşları 36 yıllık bir hasretin tezahürüydü. O kadar çok kaybetmişlerdi ki, sevinçleri de aynı oranda büyük oldu.

İşte futbol bu hikayeleriyle güzel...

Bir de sahada hiçbir değeri olmayan, hırsına ve öfkesine yenik düşenlerin, yani asıl kaybedenlerin hikayesi var. Onlar ise bu güzel oyunun en istenmeyen tarafı.

Örneğin milli maçlar nedeniyle verilen arada ajanslara düşen görüntüler... Görüntülerde futbol dışında her şey var. Haberlerin başlıkları ise şu şekilde:

- Maçı bırakıp tekme tokat kavga ettiler

- Kırmızı kart gören futbolcu darp edildi

- Taraftarlar futbolcuyu hastanelik etti

- 18 kırmızı kartın çıktığı maç tamamlanamadı

Bunların ardından bir skandal görüntü de dün oynanan kadın futbol maçından geldi. Amedli futbolcular son dakika yedikleri golün ardından Fenerbahçeli oyunculara saldırdı. Tekme ve yumruklar havada uçuşurken tribünlerden yağan yabancı maddeler de cabası oldu.

Kazanma hırsı ve sertlik futbolun doğasında var. Ancak bunlar başka bir boyut, hatta klinik vaka... Kimsenin bu güzel oyunu kirletmeye hakkı yok. Ya hakkını vereceksiniz ya da vazgeçeceksiniz!

Ünal Karaman, "Kazanmak için kaybetmek şart" demişti ama görünen o ki kaybetmeyi öğrenmek ve kıymetini anlamak da gerekiyor.