Bu maçı oynamak istemeyen Galatasaray, isteyen Beşiktaş. İkisinin de geçerli nedenleri vardı. Real Madrid maçını düşünen Galatasaray''da, Hagi, Emre, Bülent, Popescu yoktu. Ama onların yerini dolduranlar forma özlemlerini iyi oynayarak Sarı-kırmızılı takımın kaliteli futbolundan asla ödün vermediler. Çünkü onlar, Fatih Terim döneminin iftiharla sınav geçen öğrencileriydi.

Beşiktaş ise, Daum''un futboluna kişilik kazandırma çabasına pek ayak uyduramıyordu.

Karşılaşma oldukça tempolu başladı. Siyah-beyazlı takım orta alanda iyi organize olamadığı için uzun toplarla Ahmet ve İbrahim''i gol yollarına sokmak istedi. Ancak bunda başarılı olamadı. Nouma ise yakın markajdan bir türlü kurtulamadı.

İlk yarıda Serkan''ın takımını öne geçiren golü Hasan''la başladı, Jardel''in asistliği ile sürdü ve Serkan sıradan bir golün sahibi oldu.

İkinci yarıda da oyun üstünlüğü Galatasaray''ındı. Organize ataklar hep Sarı-kırmızılı takımdan geldi. Beşiktaş ise bir türlü orta alanı toparlayamıyor, Mehmet''in oyuna katılımı ile Kartal''ı istenen futbol düzeyine çıkaramıyordu.

Maçın kaçınılmaz sonucu Galatasaray''ın üç puana ulaşmasıydı. Beşiktaş bundan sonraki dakikalarda bir puan için ne kadar didindiyse, savunmasında o kadar gedikler verdi.

Siyah-beyazlı takımın risk alması son derece doğaldı. Ama her iki takımın da gücü ortadaydı.

Dondum, titredim meğer kocakarı soğuklarıymış... İnanın bu maçı sıcak mekanlarında televizyon karşısında izleyenleri kıskandım.