Bu adamın sol ayağı sihirli. Sol ayağıyla bir sakız paketinin ambalajını açabilecek kadar hünerli. Belki de sol ayağıyla düşünüyor bile. 35 yaşına gelmiş "Hagi''nin muhteşem dönüşü"nde efsanenin en çok koşan Galatasaraylı olduğunu görünce futbolu özlediğini anladım. Galatasaray seyircisi de onu çok özlemiş. Hafta içinde jübilesinde 90 dakika oynamasına rağmen hala kütür kütür ve hala dipdiri.

Topa bakıyor, sol ayağa topa bişeyler söylüyor ve 650 gramlık ağırlık Hagi ne söylediyse onu yapıyor. Bundan böyle artık sahalarımızda göremeyeceğimiz karakterdeki golleri ve paslarıyla Galatasaray''ın lider olmasını sağladı.

Oyunun "en iştahlı ihtiyarı" ilk goldeki vuruşunu ise iki ayağı ile değil, zaman zaman yürümekten başka işler için de kullandığı sağ ayağıyla üretti. Sonrasında gol pasları ve duran bir top. Nereye atılacağını bile bile kalesini savunamayan bir baraj ve kaleci. Hagi''ye bir iğne deliği lazımdı, onu buldu ve topu ordan geçirdi.

Şimdi bundan sonra topa havada "ekstra ikinci hareketi" kim verecek? Bundan böyle vücudunu topla rakip arasına kim koyacak? Beş hafta sonra topun kulağına birşeyler söyleyip, köşelere kim atacak?

Bana göre beş hafta sonra "futbol topu öksüz kalacak." Çünkü babasını kaybetmiş olacak. Dün gece olduğu gibi Hagi''nin olmadığı yerlerde ne yapacağını şaşıran top, beş hafta sonra "Hagisiz"likten balona dönecek.

Liderlik beni pek ilgilendirmiyor. Eğer Arif çizgide oynasaydı, Hasan da topa "kara sevda" derecesinde bağlı kalmasaydı Galatasaray bir bu kadar daha atardı.

Ancak dün geceki gerçek, futbolun bundan sonraki yıllarının gerçeği oluyor: "Hagi yoksa top sevimsiz olur."