Bizim bin yıllık tarihimizde 'Yahudi kıyımı' olmamıştır. Tam tersine Katolik engizisyon zulmünden kaçan Yahudilere kucak açmışız, sinemizi onlar için güvenli bir sığınak haline getirmişiz. Yahudilerin Musa'sı, dinimizin de has peygamberlerindendir. Tevhid çizgisinde Hz. Davut, Hz. Musa, Hz. İsa birer parlak halkadır. Peki tarihimizde hiç mi üzücü olaylar olmadı? Kuşkusuz oldu, ama bunlar münferit kaldı. Beşyüz yıldan fazla süre Museviler, Türkiye'de ciddi bir sıkıntıya maruz kalmaksızın dönemin koşulları içinde özgürce yaşadılar. Öyle ki Osmanlı dönemi Yahudiler için altın asırlar olarak nitelenir. Bernard Lewis'in aktardığına göre 1523'de Eliyahu Kapsali adındaki bir Yahudi tarihçi şöyle yazar: "Osmanlı hükümdarı Sultan Bayezid, İspanya Kralı'nın Yahudilere yaptığı bütün kötülükleri duyup onların bir sığınak aradıklarını öğrenince, hallerine acıdı. Bunun üzerine ülkesinin her tarafına özel görevliler göndererek, kendisine bağlı kentlerdeki valilerin Yahudileri almama ya da sürme yoluna gitmemeleri, tersine onlara kucak açmaları gerektiğini duyurdu ve bu emrini yazılı hale getirdi. Ve böylece ülkesinin her tarafındaki bütün insanlar Yahudileri iyi karşılayıp gece ve gündüz korudu. Yahudilere kötü davranılmadı ve hiçbir zarar verilmedi. İspanyadan kovulan binlerce ve onbinlerce kişi Osmanlı topraklarına vardı ve ülke onlarla doldu."
