Yılların birikimiyle dürtüleri ve inancı körelmiş taraftarının liderlik anlamında önemli olan maçta yalnız bıraktığı Trabzonspor, hakemlerin taraflı yönetimleri sonucu, “bizi yine şampiyon yapmazlar” iş güdüsü ile takımlarını kahvehane köşelerinde takip ettiği gecede inancını ve inadını ortaya koymasına rağmen Trabzonspor, liderlik şansını yine tepti.

Kazanamamanın ve lider olamamanın oyun ve anlayış olarak nedenlerini sıralamak mümkün fakat, bunu bir kenara koyarak hakem Halis Özkahya’nın yönetimi ve taraflı tarafsız herkesin haksız bulduğu Hüseyin Türkmen’in atılma pozisyonunu irdeleyelim.

Zaten kendi camiasının büyük bir bölümünün imha etmeye çalıştığı Hüseyin Türkmen, Trabzonspor takımının en zayıf halkasıydı, onunla takımı eksik bırakmak çok ta tepki almazdı ve de öyle oldu. Buradan yola çıkarak iddia ediyorum ki bu sezon da hakemler maçtan önce maçı oynatıyor ve ders çalışıyor.

Oyuna gelecek olursak, geçen sezonun büyük bir bölümünde takım savunmasına önem verdiği için eleştirilen Abdullah Avcı, bu sezon zirve için takımı aile boyu hücuma taşıyor ama bu da Trabzonspor’un başına çorap örüyor. Beşli savunma bloğundan kopuk beşli hücum oyuncularının arasında ki alanın boşluklarından artık rakipler yararlanmayı öğrendi.

Alanyaspor, pas bağlantısı yüksek Trabzonspor hücum hattını merkezi fazla adamla kapatarak engellerken, zorunlu olarak kenarları kullanmaya zorladığı ev sahibi ekip karşısında da savunma anlamında başarılı oldu.

Her ne kadar pas bağlantısı yüksek bir takım olduğundan bahsetsek te oyuna katkı sağlamak için sonradan giren Gervais Yao’nun bu oyun anlayışına bağlı kalmaması Bordo Mavili ekibin hücum organizasyonlarında ki en önemli zaafı.

Sonucu sadece kontratağa bağlayan ve bu şekilde de gol bulan Güney ekibi Trabzonspor karşısında nasıl oynanması gerekiyorsa öyle oynadı ve puanı da aldı.

Sonuç olarak Trabzonspor, bundan sonra ki haftalarda ne yapar bilinmez ama zirve için sadece kaliteli takım ve kaliteli oyun yetmiyor.

Hakeminde olacak!..