Bugün Ak Parti, büyük bir coşkuyla 4. Olağan Kongresini düzenliyor. Bütün gözler, bütün kulaklar ve bütün akıllar buna çevrilmiş durumda. Büyük dönüşümlerin ve yine büyük sancıların yaşandığı bir tarihsel anın içinden geçtiğimiz için bu kongreye olduğundan çok daha fazla anlam yükleniyor.

Çünkü terör sorunu gün geçtikçe daha fazla canımızı yakıyor, Suriye"deki çatışmaların bütün gölgeleri bizim üzerimizde, ekonomide cari açıktan ve yakın gelecekte muhtemel krizlere yol açabilecek durumdan bahsediyoruz. Öte yandan Ergenekon Davası ve Balyoz Davaları gibi darbelerle yüzleşme mücadelesi, sivil siyasetin egemen olma arayışı, eğitimde otoriter müfredattan kurtulmak için yapılan reformlar, yeni Türkiye"nin inşa mücadelesi...

Türkiye bu paradoksal zaman diliminden geçtiği için bunları yöneten siyasal aklın varlığını çok önemsiyor ve bu nedenle Ak Parti"nin kongresini daha öncekilerden oldukça farklı bir duyarlılıkla takip ediyor. Bundan dolayı, bu kongre sadece bir partinin kendi varlığını ilgilendirmekten öte bir siyasal anlama sahip. İktidarın ağırlığını gün geçtikçe daha fazla hissettiren bu paradoksal durumu aşma konusunda nasıl bir yeni siyasal akıl ortaya koyabileceğini bekliyor herkes. Mesele hangi isimlerin, hangi çizgilerin, hangi grupların ve hangi partililerin yeni yönetimde yer alacağı meselesi değil. Bundan öte Ak Parti"nin yeni siyasal dizayn ile beraber Türkiye"yi çıkardığı yolda yürütmeye devam ettirip ettirmeyeceği ve bu yolda ortaya çıkan sorunları nasıl aşacağı meselesidir.

Demokratikleşme yoluna nasıl bir havayla devam edecek? Kürt sorununun çözümünde yeni bir stratejik akıl ortaya çıkabilecek mi? Suriye ve bölgesel siyaset yeni bir atılımla farklılaşabilecek mi? Küçük esnaf ve alt gelir gruplarının zenginleşme sürecindeki paylarında iyileşme olacak mı? Kalifiye proleterleşmenin önü alınabilecek mi? Önemli olan bütün bunların yankılarını içinde taşıyan bir yeni Ak Parti varlığının ortaya konup konmamasıdır.

Bu kongrede on yıllık süreçte yaşanan yozlaşmaların telafisi, rüşvete bulaşanların tasfiyesi, iktidar şehvetinden başı dönerek yorulan ve bunalanlara yol verilmesi mümkün olacak mı? Ak Parti, parti oligarşisinin oluşmasını engelleyici yenilemeler yaşayabilecek mi? Demirel, Türkeş, Erbakan ve Ecevit kişilikleriyle tecrübe edilen kuşak oligarşisi Ak Parti içinde de üremesine müsaade edilecek mi?

Umudumuz, bütün bu soruların olumlu cevaplara dönüşeceği bir partisel yenilenmenin gerçekleşmesi. Çünkü Ak Parti sadece Ak Partililerin değil, bütün Türkiyelilerin kaderini etkileyen bir siyaset olarak herkesin partisi. Ayrıca, Türkiye"nin içinde var olduğu bölgenin de partisi. Kudüs, Şam, Kahire, Beyrut, Erbil, Üsküp kentlerinde yaşayanların da siyasal muhayyilesinde var oldukları bir parti.

İçinden geçilen tarihsel anın ritmik ağırlığı, Ak Parti"den beklentileri oldukça yükselttiği gözüküyor. Ak Parti bu beklentileri söylem ve kadro yenilemeleriyle karşılık vermeye çalışacak. 2023 vizyonu, büyük güç ve büyük Türkiye kavramlarıyla öne çıkıyor bu söylemsel yenileme. Somut bir tarihlendirme ile politik tasavvurlarını ifade etmesi bir risk. Bunun yerine genel bir gelecek siyasal muhayyilesi, her zaman toplumların gelecek umutlarını canlı tutmayı sağlar. Büyük güç ve büyük Türkiye söylemi sağ siyasetin ve İslamcı siyasetin hep kullanageldiği bir argüman. Ak Parti iktidarı 2011 yılına kadar yaptıkları ile bunlara belli bir ruh verdiği de bir gerçek.

Kongre"nin örgütsel ve kadro yenilenmesi, mevcut parti kadrolarının yetersizliğinden çok on yıllar içinde yetişen yeni ufukların, birikimlerin, aktörlerin ve arayışların varlığına kapı açıp açmama meselesidir. Devir daim içinde olmayan su kokar. Benzer bir biçimde bu dolaşımı/devri daimi yapmayan bir siyasal teşkilat da oligarşileşerek aynı akıbete uğrar. Bundan dolayı kadro ve aktör yenilenmeleri her zaman büyük bir önem taşır.

Ak Parti"nin çıktığı yola devam edip etmeyeceğini (heyecan, irade, söylem açısından) bu kongreyle beraber daha net bir şekilde göreceğiz.