Türkiye etrafında uzunca bir zamandır sürdürülen komploları nasıl açıklamalıyız?
Acaba niçin asıl niyetler gizleniyor da, suni, cali konularla göz boyamacılık yapılmaya kalkışılıyor? Böyle bir komploda yer alanlar gerçek niyetlerini açığa vurmaktan niçin kaçınıyor?
Acaba Gresham yasası siyaset alanında da geçerli mi?
Sir Thomas Gresham (1519-1579) Kraliçe I. Elizabeth’in mali danışmanı... Kötü para iyi parayı kovar yasasının mucidi… Bu yasaya göre nominal (saymaca) değerleri aynı, fakat külçe değerleri farklı iki madeni paradan, değeri düşük olan para piyasaya sürülür; değerli para saklanır, yani piyasadan çekilir. Böylece kötü para iyi parayı piyasadan kovmuş olur.
Aynı olay banknotlar için de geçerli… Cebimizdeki yıpranmış banknot alışverişte kullanılır, temiz ve yıpranmamış olanı kendimize saklarız. Kötü para iyi parayı piyasadan kovmuş olur…
Durum acaba toplumsal ve siyaset ortamında da geçerli mi sorusu akla geliyor…
Eğer liyakate ve iş görene nispetle iş tutulmuyorsa, olayın toplum ve siyaset ortamında da geçerli olduğunu söylemek mümkün görünüyor…
Kuşkusuz, olayı abartmadan kaçınarak, ihtirazi kayıtları saklı tutarak ifade etme ihtiyatlılığında bulunarak ifade etmeliyiz…
Pazar ortamında cazgırlık yapan işportacıların etraflarına daha çok kalabalık topladıkları gözlenmiştir.
TV ekranlarında muhatabın sözünü keserek lafa giren şarlatan ağızlar, kötü bir moderatör tarafından da mani olunmuyorsa tozu dumana katabilmektedirler…
Diplomasi masasında hiçbir diplomat orada kendinden daha güçlü birinin bulunmasını istemez… Ve kıyamet tam da bu noktada kopar…
Hele de Batı siyaset ahlakıyla ahlaklanmış bir dünyada kimse kendisinden daha güçlü birinin o masada yer almasına tahammül edemez, edemiyor…
Uzun yıllardan beri Türkiye’nin önünü kesmek isteyenler ticari ve iktisadi alanlardaki tertiplerden, komplolardan, tuzaklardan başlayarak doğrudan darbe teşebbüslerine kadar ellerinden geleni ardına bırakmamıştır…
Ülkede, 2009 Davos toplantısından (one minute çıkışı) bu yana her alanda yapılmakta olan atılımların önünü kesmek için, siyasi ve iktisadi olanlar da dâhil, darbe girişimine kadar denenmedik almaşık bırakılmadı…
Neden?
Ülkenin güçlü, vizyon sahibi, önünü görebilen bir iktidarla yönetilmesini hazmedemeyenler, kendilerinin dümen suyunda giden bir yönetimle iş tutmak istiyor…
Siyaset arenasında onlara meydan okuyan, karşı koyan, kendi tasarısını yürürlüğe koyma çabasında olan bir iktidar yerine, onlara hulus çakan bir yönetim tercih ediliyor. Mısır, Suriye, Suudi Arabistan vb. yönetimleri gibi…
Bu belki de Gresham yasasının tersinden işleyişi: iyi parayı rafa kaldırma çabası…
Türkiye etrafındaki çatışmanın özü burada: darbe söylentilerinin hedefi de bu noktada odak buluyor…
