Kastamonu'da Bakan Kurum’a ağlayarak sarılan afetzede: Babam olsa o kadar sahip çıkardı

Bozkurt’taki sel felaketide mağdur olan vatandaş Bakan Kurum’u görünce ağlayarak sarıldı.

Çevre ve Şehircilik Bakanı Murat Kurum, sel felaketinin yaşandığı Kastamonu’nun Bozkurt ilçesinde incelemelerde bulunmuş, sel mağduru 48 yaşındaki Gülizar Günar, Bakan Kurum’un yanına gelip kendisine teşekkür ederken o anlarda gözyaşlarına boğulmuştu.

Günar’ı, Bakan Kurum teselli ederken sonrasında sel mağduru kadın, Kurum ve beraberindeki kişilere kendi yaptığı bazlamaları ikram etmişti. Gülizar Günar o anları şöyle anlattı:

"BABAMIZIN CENAZESİNİ ALACAĞIZ DİYE GİTTİK"

"Biz babamızın cenazesini alacağız diye gittik. Allah’tan araçta annem yoktu, olsa kesinlikle çıkamazdı. Arabasının içinde orak varmış orakla arabanın arka camını patlatıyor ve başka bir komşunun balkonuna tırmanıyor. Babamın eşi, dostu, akrabaları hep oradalardı, onlardan çok fazla kaybımız var. En son geldiğimiz gün bile yan apartmanımızın altından ceset çıkartılmıştı. Biz evimize giremedik, balkondan atlayıp girebiliyorduk.

"BİZE O KADAR ÇOK DESTEK VERDİ Kİ"

Şurada bir kalabalık var kim ise ben derdimi ona anlatacağım dedim, Allah razı olsun sayın Bakanımız oradaydı. Oradaki askerlere, kepçeli memurlara 3 gün boyunca ben yemek çıkardım. O gün de evde ekmeğimiz gerçekten yoktu. Baktım su, un var bazlama yapalım dedim. Babam dedi hatta ’kızım kendinizi niye yoruyorsunuz’ diye.

Sonra bakanımızı gördüm, bize o kadar çok destek verdi ki o an kendimde bir güç hissettim bir ağabeyim, kardeşim olsa o kadar olur. ‘abla biz arkanızdayız’ dedikten sonra o sarılma isteği tamamen içimden gelen bir şey. Bakanımızın Rabbim önüne taş gözüne yaş değdirmesin, biz çok bakanlar gördük, en büyük şey darbeyi yaşadık ben bu kadarını görmedim.

"BABAM OLSA O KADAR SAHİP ÇIKARDI"

Allah devletimize zeval vermesin. O an Bakan Kurum’u gördüğümde karşımda benim kendi oğlum olsa bu kadar olabilir. Çekiniyorsunuz, pandemi var, insanlar maskeli onlara da bir zarar gelsin istemiyorsunuz ancak bu kadar yapabildim. Babam olsa o kadar sahip çıkardı, ‘kızım gel tamam biz buradayız’ dedi, daha bana başka bir şey demesine gerek yok ki. O an da elimde kaç tane varsa herkese bazlama ikram ettim. Böyle bir memleket, vatan yok, böyle insanları birbirine bağlı kimse yok.