|

Ebu Davud Selamlaşmak Hadisleri

- Sünen-i Ebu Davud
Kitaplar
Ebu Davud
Konu Başlıkları
Selamlaşmak Hadisleri
3373-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Biriniz bir meclise gelince selam versin. Kalkmak isteyince de selam versin. 

Birinci selam sonuncudan evla değildir (İkisi de aynı ölçüde ehemmiyetlidir).
İsti'zan 16;
(2707);
Edeb 150;
(5208);
3374-

Safvan İbnu Ümeyye (ra) benimle, Resulullah (sav)'a süt, ağız ve bir miktar salatalık gönderdi. Aleyhissalatu vesselam o sırada Mekke'nin yukarısında idi. 

İzin istemeden selam vermeden huzuruna girdim. Bana: "Dön, esselamu aleyküm, gireyim mi? de!" buyurdu. Ben de öyle yaptım.
İsti'zan 18;
(2711);
Edeb 137;
(5176);
3376-

Resulullah'a: "İslam'ın hangi ameli daha hayırlı?" diye sorulmuştu. 

"Yemek yedirmen, tanıdığın ve tanımadığın herkese selam vermen" diye cevap verdi.
Edeb 142;
(5194);
3377-

Ravinin anlattığına göre, kendisi bir grup çocuğa uğrar ve onlara selam verir. Yanındakilere de şu açıklamayı yapar: "Resulullah (sav) böyle yapardı! 

"
İsti'zan 14;
Selam 14;
(2168);
Edeb 147;
(5202);
İsti'zan 8;
(2697);
3378-

Resulullah (sav) biz bir grup kadına uğramıştı, selam verdi. 

(Tirmizi'nin bir rivayetinde: "Eliyle selamladı" denmiştir)
Edeb 148;
(5204);
İsti'zan 9;
(2698);
İsti'zan 15;
3379-

Ubeydullah İbnu Ebi Rafi, Hz. Ali (ra)'den nakletmiştir: Ebu Davud der ki: "Hasan İbnu Ali ise bunu merfu olarak yani Hz. Peygamber (sav)'dan rivayet etmiştir. Bir cemaat giderken, yeri gelince içlerinden bir kişinin selam vermesi hepsi için yeterlidir. Oturanlar adına da bir kişinin mukabelesi yeterlidir."

Edeb 152;
(5210);
3380-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Allah'a en makbul insan, karşılaşmada selama önce davranandır."

Edeb 144;
(5197);
İsti'zan 6;
(2695);
3381-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Binekte olan yürüyene, yürüyen oturana, az çok'a selam verir."

İsti'zan 4;
5;
6;
Selam 1;
(2160);
Edeb 145;
(5198;
5199);
İsti'zan 4;
(2704;
2705);
3383-

Biz Resulullah (sav)'ın yanında iken bir adam gelerek selamı verdi ve: "Esselamu aleyküm!" dedi. Resulullah (sav) selamına mukabele etti. Adam da oturdu. Resulullah (sav) "On (sevap kazandı!)" dediler. Sonra birisi daha geldi. "Esselamu aleyküm ve rahmetullahi" dedi. Aleyhissalatu vesselam onun selamına da mukabele etti. Adam oturdu. Aleyhissalatu vesselam. "Yirmi!" dediler. Sonra biri daha geldi ve: "Esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berekatuhu" dedi. Resulullah, selamına mukabele etti, adam da oturdu. Hz. Peygamber bu sefer: "Otuz!" buyurdular.

Edeb 143;
(5195);
İsti'zan 2;
(2690);
3384-

Ebu Davud'da Muaz İbnu Enes'den aynı ma'nada bir rivayet vardır. Ayrıca şu ziyade yer alır: "Sonra bir diğeri geldi ve dedi ki: "Esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berekatuhu ve mağfiretuhu." Resulullah (sav) mukabelede bulundu ve: "Kırk (sevap)" deyip ilave etti: "Böylece (ziyade edilen her kelime için) sevap artar!"

Edeb 143;
(5196);
3385-

Ebu Temime el-Hüceymi, Ebu Cüreyy el-Hüceymi'den, o da babasından (ra) anlatıyor: "Resulullah (sav)'a gelip: "Aleyke's-selam ya Resulallah. (Sana selam olsun ey Allah'ın Resulü!)" dedim. Bana hemen müdahale etti: "Aleyke's-selam deme. Çünkü aleyke's-selam diye verilen selam, ölülerin tahiyyesidir. Selam verdiğin zaman, "Esselamu aleyke" de! Sana mukabele eden de, "Ve aleykesselam" der."

Libas 28;
(4084);
Edeb 161;
(5209);
İsti'zan 28;
(2722;
2723);
3386-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Yahudiler size selam verince onlardan biri, "es-samu aleyküm" der, sen de ona, "Ve aleyke!" de."

İsti'zan 229;
İstitabe 4;
Selam 8;
(2164);
Selam 3;
(2;
960);
Edeb 149;
(5206);
Siyer 41;
(1603);
3387-

Resulullah (sav)'ın şu sözünü nakletmiştir: "Ehl-i Kitap size selam verince onlara "Ve aleyküm" diye cevap verin."

İsti'zan 22;
Selam 6;
(2163);
Edeb 149;
(5207);
Tefsir;
Mücadele (3296);
3388-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Hıristiyan ve yahudilerle karşılaşınca önce siz selam vermeyip (onlar size versinler, siz mukabele edin). Bir yolda onlarla karşılaşınca, (kenardan geçmeleri için) yolu onlara daraltın."

Selam 13;
(2167);
İsti'zan 12;
(2701);
Edeb 149;
(5205);
3389-

Resulullah (sav) bevl ederken bir adam ona uğradı ve selam verdi. Ancak Resulullah (sav), selamına mukabelede bulunmadı. [Ebu Davud'un bir rivayetinde şu ziyade var: "Sonra adama (selama mukabele etmeyişinin) özrünü beyan etti: "Ben, temiz değilken Allah'ı zikretmeyi uygun bulmadım."]

Hayz 115;
(370);
Taharet 8;
124;
(16;
330;
331);
Taharet 67;
(90);
Taharet 33;
(1;
36);