Öyle görünüyor ki yıllardır süren "kervan yolda düzülür" geleneği Trabzonspor için devam ediyor. Lig başladı ama "Karadeniz Fırtınası" her sene olduğu gibi henüz transferi tamamlayamadı. Bu sezonun yüksek profilli transferleri Malouda ve Bossingwa henüz takıma monte edilmiş değil. Sezon boyunca süre alması beklenen "meçhul golcü" ise halen gelmedi. Kaldı ki bütün bunlar bir yana, elde geçen yıldan tevarüs edilen ne bir oturmuş takım var ne de bir oyun anlayışı. Trabzonspor saha içi anlamında kayıp geçen 2 yılın bedelini ödüyor bir bakıma. Ve bu tablonun anlamı şu: Mustafa Reşit Hoca"ya geçtiğimiz sezon başarılamayan "takım inşası" için en az 4 hafta lazım. Beşiktaş, Bursaspor, Fenerbahçe, Galatasaray hatta Eskişehirspor ve Kayserispor… Bu takımlarla mukayese edildiğinde kadrosu en oturmamış takım Trabzonspor aslında. Üstelik son transferlerle taraftarın bu sezondan beklentisi yükselmiş durumda.

Bir dostum geçen yıl Tolunay Kafkas"tan boşalan Milli takımlar altyapı sorumluluğu konusunda kendisinin "Mustafa Reşit Akçay"ı neden düşünmüyorsunuz?" önerisine "Kılık kıyafeti bile müsait değil" cevabı aldığını söylemişti aylar önce. Maksadım özel bir sohbette geçen bir konuşmayı ifşa edip magazinleştirmek değil, Türk futbolundaki "imaj" ve "ikili ilişkiler" in halen ne denli önemli olduğunu hatırlatmak. İstanbul seçkinlerinin gözünde Mustafa Reşit Akçay"ın durumu böyle; peki ya Trabzonspor"un derinliklerinde? Gözlemlerime dayanarak söyleyebilirim ki oralarda da hocanın "muteberliği" pek yüksek düzeyde değil. Vaktiyle "efsane futbolcu" olmamamın verdiği kırılganlık Akçay için geçerli. Her toplumsal yapının bir "merkez-çevre" çatışması arzettiği söylenir. Bu anlamda Türk futbolunun merkezindekiler için Şenol Hoca vaktiyle ne kadar "taşralı" muamelesi gördüyse Mustafa Hoca da Trabzonspor"un merkezindekiler için o kadar taşralı.

İlk bakışta birbiriyle alakasız gibi görünen yukarıdaki iki paragraf özetlendiğinde "Mustafa Reşit Akçay"ın işi aslında çok zor" hükmünü vermek hiç de yanlış olmaz. Türk futbolunda nadir görülen basamakları tek tek tırmanarak yukarılara gelmiş bir teknik adamın bu tabloda normalden fazla bir desteğe ihtiyacı olduğu ise açık.

Ey Trabzonsporlular, Boztepe"de Ganita"da çay içerken, bahçelerde fındık toplarken, mezirelerde çayır biçerken takımı düşünenler… Berlin"de, Basel"de, Paris"te İstanbul"da… Trabzonspor"un atacağı bir golle havalara zıplayacak olanlar. Huysuz ihtiyarlar, sabırsız gençler… Bilin ki Mustafa Reşit Akçay"ın hikâyesi aslında sizin hikâyenizdir. Yanlışları elbette eleştirilecek ama kırmadan dökmeden…Ve asla unutulmadan bu takımın, bu hocanın zamana ve desteğe ihtiyacı var; esirgemeyin…