"Sanki Cuma size farz! Siz de öküzsünüz zaten!" diye bağırıyordu "beyefendi" kılıklı adam..

Fatih Camii"nde Cuma namazından çıkıyorlardı, yanındaki "beyefendi" kılıklı arkadaşıyla..

İşte o "beyefendi" kılıklı adam, ağzından tam "siz de öküzsünüz!" lakırdısını çıkarırken benimle göz göze geldi, o an mahcubiyetini hissettim bakışlarından. Çünkü bir bayana sövüyordu, sarf ettiği kelimeler camideki bir bayan içindi. Benimle karşılaşınca da "öküz" kelimesi havada asılı kaldı.. Kimin kafasına düşecekti bu kelimenin sahibi, yani öküz? Ağzından ne çıktığını bilmeyen kılığı "beyefendi" olanın mı, benim mi, diğer hanımların mı?

Linç etme psikolojisi ne kadar baskın bir milletiz biz böyle?

En başından anlatayım isterseniz olayı... İşte film gibi gelişen olaylar..

Geçen Cuma İstanbul"un en önemli merkezlerinden biri olan Fatih Camii"nde işimle alakalı olarak görev icabı bulunuyordum.. Tam Cuma namazı başlayacaktı ki, bulunduğum bölmeye caminin güvenlik görevlileri girdi, sinirler gerilmiş, çünkü biri 4-5 aylık bebeği bebek arabasıyla caminin kapısına bırakmış ve gitmiş, bebek ağlamaktan çatlayacak! Anne babasını bulamıyorlar.. Cemaatin içinden battaniyelere sarılı bebeği bana getirirlerken babası çıkageldi.

Sonradan anlaşıldı ki Arap bir aile imiş.. Bebeği arabasında Fatih Camii"nin kapısına bırakıp baba cemaatin arasına girmiş, anne üst kata hanımlar yerine çıkmış, Cuma namazı kılmak için..

Herkes anneye yüklendi tabii. Camiden çıkan "öyle anneye!" deyip sayıyordu. En acımasızı da "öküz" benzetmesiydi..

Şimdi olayı biz Türkler"e göre değerlendirirsek, bırakın bebeği, 10 yaşındaki çocuğu bile ortalıkta bırakmayız. Özellikle yabancı memleketteysek çocuğu bizden almaları biraz sıkar.. Amma her milletin kendine göre alışkanlıkları vardır. Arap"larda nasıldır bilmem, elbette hangi millet, hangi kültür olursa olsun bir çocuk öylece bırakılmaz.

Amma o gün, o anneye sayılanlar da ne kadar iyimserdir? Camiden çıkan cemaat, sebebi ne olursa olsun o anneye karşı sarf ettikleri sözlerle Cuma namazının tüm sevabını oracıkta bırakıp gittiler. O cumayı iade etseler yeridir, tabi böyle bir şey var ise..

Şimdi gelelim sonuca. Araya polis girdi, pasaportlar kontrol edildi, bebeğin ailesi bulundu. Elbette olmasaydı böyle bir olay.. o bebeğin ağlama sesiyle herkesin ayarı kaçtı namazda. Fakat en ufak şeyde bu linç etme ve sövme isteği, bu sinir harbi nereden geliyor? Üstelik muhatap bir hanım ise neden bu kadar ağır oluyor?

Evet, söz aslında doğruydu. Ortada bir öküzlük var amma, o öküzlüğü kimin neden yaptığına bi bakmak lazım.