Onu kaybetmenin büyük üzüntüsü içindeyim. 1958-1963 yıllarıydı. Gençliğimizin altı yıl gibi bir süresi Galatasaray''ın basketbolunda birlikte geçti. Yıldız ve Genç takımlar, Genç Milli takım, Gençler Avrupa Şampiyonasında birlikteliğimiz ve Galatasaray A takımında beraber oynadığımız bir yıl.

Anılarla dolu altı yıl. Yıldız ve Genç takımda antrenörümüz Cavit Altunay''dı. Hemen hemen her gün antrenman yapardık. O dönemin milli takım antrenörü rahmetli Samim Göreç''in 16''lık film kamerasından NBA oyuncularını kendimize örnek alırdık.

Bir üçlüydük biz. Kardeş gibiydik. Özhan, şimdi çocuk cerrahisinde önemli bir isim olan Prof. Dr. Nur Danişmend ve ben. Genç milli takımdayken çekilmiş o üçlü resmi Özhan, Galatasaray''a ilk başkan olacağı dönemde kamuoyunda gururla paylaştı. Evet, o sadece koyu bir Galatasaraylı değil, aynı zamanda formasını ıslattığı canı kulübünün bir sporcusuydu.

Üçümüz de genç takım yaşımızda hırsımız ve alın teriyle A takımına terfi ettik. Orada da antrenörümüz Dr. Üner Erimer idi. Yurt içi ve yurt dışı otobüs seyahatleri, birlikte kamplar, anılar ki, ne anılar.

Dün gibi hatırlıyorum. Kulübün arkasında ufak bir tostçumuz vardı. Antrenmanlardan sonra ona gider, taze portakal suyu ile Amerikan salatalı sosis yerdik. Özhan iştahlıydı. Bizi siparişte katlardı. Bir tane de malzemecimiz rahmetli Cin Ali''ye getirirdi.

1964''de basketbolu bırakmak onun için Galatasaray''a başkanlık döneminin başlangıcıydı. 30 yılı aşkın her yönetimde kulübe hizmet aşkıyla bir şeylerin ucundan tutmayı görev bildi. Sonra Ali Tanrıyar, Alp Yalman ve Faruk Süren dönemlerinde aktif olarak yönetimdeydi. Sonra 2002 seçimleri ve 3 dönem yani altı yıl canı gibi sevdiği Galatasaray kulübü başkanlığı ile centilmenliğin ve beyefendiliğin simgesi olmuştur. Allah rahmet eylesin, mekanın cennet olsun sevgili kardeşim Özhan.