Ne, olamaz mı?

Verdiğim bir röportajda Gezi eylemcilerini, 1994 yerel seçimleri öncesinde evleri gezen Refah Partili gençlere benzetmem büyük bir öfke dalgasına sebep oldu. [21 Temmuz, Hürriyet, Ayşe Arman]

Geziciler ile Refah Partili gençler, bence şu bakımlardan benziyordu:

1- Özgüven.

2- Diyalogculuk.

3- Özgürlük, eşitlik ve demokrasi taraftarlığı.

4- Kızlar ile erkeklerin birlikte hareket etmesi.

***

Ayrıca, 1994 seçimleri öncesi, Refahlı gençlerin ellerinde çiçeklerle evleri ve işyerlerini gezmelerini şu kelimelerle anlatmıştım:

Niyetim, Gezi tartışmalarının barışçı bir zemine taşınmasına katkı sunmaktı.

Telefonum öttü: "Lülü lülü lülü"

"Vay canına!"

Şoktayım. Raşit Bey"i hiç tanımıyorum. Sanki biri beni 1994 senesinden arıyor gibi hissediyorum. Başladı anlatmaya: "Ben de meyhanelerdeki insanlarla konuştum. Hayat kadınlarına davayı anlattım. Fakat evlerini ziyaret ettiğimiz kimselerin hepsi, bizi hoş karşılamıyordu. Suratımıza kapıyı çarpanlar, bizi bağırarak kovanlar da çıkıyordu."

"Ne yaptınız peki?"

"O evlere tekrar tekrar gittik."

"Peki, bu "tatlı ısrar" sizce Gezi"de de yok mu?"

"Biliyorum. Ayrıca sizin bir partiniz ve çalışma sisteminiz vardı.

"Hepsi değil. Piyano resitali, iftar sofrası, yoga, kitaplık… gibi birçok barışçı unsuru niçin görmezden geliyorsunuz?"

"Bizim aramızda bölücü örgütler yoktu."

"Kesinlikle. Fakat konuyu saptırıyorsunuz. Demagoji yaptınız resmen."

"AK Parti tüm Türkiye"ye güven, barış ve sevinç sunma gücüne sahip. Fakat başka bir yol izliyorsunuz. 1990"larda daha mı dirayetliydiniz?"

"Biz hâlâ tüm Türkiye"yi düşünüyoruz."

"Bana, kızmak için mi telefon etmiştiniz?"

"Hayır. Sadece konuşmak istedim."

"Sanırım, Gezi eylemlerinin en başında da yapılması gereken buydu Raşit Bey: Sadece konuşmak."

"Murat Bey, unutmayın ki demokratik talepler, barışçı bir şekilde ifade edilmelidir."

"Yani sadece bir üslup sorunu mu? Geziciler"in üslubundan mı şikayetçisiniz?"

"İmada bulunmayın lütfen."

"İma değil Raşit Bey. Bu süreçte siz haklı olabilirsiniz. Fakat aynı zamanda sorumlusunuz da."

"Şimdi de bana mı hak verdiniz?!"

"Ben sadece "biz" derken tüm Türkiye"yi kastetmek gerektiğini söylüyorum."

"İyi de onlar "biz" derken beni dışta bırakıyor?"

"Valla Raşit Bey, tek derdim şu: Türkiye"de kendimi ülkemde, evimde hissetmek istiyorum. Ya siz?"

"Ben de."